رفتار درمانی چاقی

خیلی وقت‌ها شده وقتی با مراجعینمون صحبت می‌کنم می‌بینم اکثر اوقات عادت دارند غذا و هر خوردنی دیگر را تا آخر بخورند.
مثلا سراغ یک پیتزای کامل می‌رویم و آن را تا آخر می‌خوریم، یک بسته چیپس، یک بستنی کامل، یک بشقاب بزرگ غذا و حتی یک جعبه شیرینی را رو به روی خود می‌گذاریم و معمولا تا آخرش می‌خوریم و یا حتی اگر سر میز غذا باشیم و غذای بقیه باقی بماند آن را هم ممکن است بخوریم چرا که اگر باقی بماند حیف می‌شود!
شده از خودمان بپرسیم وقتی چیزی بیشتر از نیازمان می‌خوریم بدنمان و سلامتیمان و زیباییمان حیف می‌شود یا نه؟
بهتر است توجه کنیم وقتی غذا را از داخل ظرف یا بسته اصلی آن می‌خوریم، معمولا آن را تا آخر می‌خوریم و آنچه تعیین می‌کند چقدر بخوریم، بدن ما نیست بلکه ظرف یا بسته غذای ماست!
بهتر است از این به بعد به جای اینکه از ظرفهای اصلی و بسته‌های غذایی بخوریم، غذای مورد نیازمان را در ظرف کوچکتری بریزیم و آن را آرام آرام و با لذت بخوریم و نسبت به پاسخ‌های بدنمان آگاه باشیم.
حتی می‌توانید همیشه مقداری از غذایتان را باقی بگذارید و به خود اطمینان دهید هیچ مانعی ندارد. اینگونه محافظ سلامتی بدن خود می‌شوید.

کارشناس تغذیه سیبیتا

در سیب زمینی سرخ‌کرده ماده سمی آکریلامید به وفور یافت می‌شود. آکریلامید یک ماده اسیدی سرطان‌زا است که هنگام سرخ کردن مواد کربوهیدراتی که دارای ترکیبات کربن، اکسیژن و هیدروژن هستند ایجاد می‌شود.
هنگام سرخ کردن یک کیلوگرم چیپس سیب زمینی تا ۳۵۰۰ میکروگرم آکریلامید ایجاد می‌شود. اما هنگام آب‌پز کردن مواد غذایی، این اسید سرطان‌زا تولید نمی‌شود. آکریلامید با تضعیف سیستم ایمنی بدن، ابتلا به ‌بیماری‌های عفونی و سرطان را افزایش می‌دهد.
بنابراین تا جایی که ممکن است از خوردن سیب زمینی سرخ‌کرده و چیپس پرهیز کنید. اما اگر نتوانستید در برابر این مواد غذایی مقاومت کنید، برای کاهش آکریلامید در سیب زمینی سرخ‌کرده و چیپس، این موارد را به خاطر بسپارید:
– حتی‌الامکان سیب زمینی را در روغن با درجه دود بالا و مخصوص سرخ کردن حرارت دهید.
– از سرخ کردن سیب زمینی‌های لک‌دار خودداری کنید و آن را در حرارت کم و مدت زمان کوتاه سرخ کنید.
– قبل از استفاده و پخت سیب زمینی، آن را پوست کنده و لااقل به مدت یک ساعت در آب قرار دهید. قرار دادن سیب زمینی در آب قبل از سرخ کردن، امکان تشکیل آکریلامید را کاهش می‌دهد.
– همراه با چیپس و سیب زمینی سرخ کرده از غذاهای حاوی آنتی اکسیدان مانند منابع ویتامین C شامل بروکلی، فلفل شیرین، کیوی و پرتقال، منابع ویتامین E شامل بادام، روغن آفتابگردان، روغن کلزا و بادام زمینی و منابع سلنیم شامل گوشت مرغ، غذاهای دریایی، جوانه گندم، مغز دانه آفتابگردان و تخم مرغ استفاده کنید.

کارشناس تغذیه سیبیتا

بیشتر افراد راجع به وزن اضافیشان فقط به چند کیلویی که باید کم کنند فکر می‌کنند اما هرگز به این توجه ندارند که اگر وزن کم نکنند چیزی که از دست خواهند داد سال‌های زندگیشان است.
دانشمندان سال‌های از دست رفته زندگی در اثر چاقی را در افرادی با سن‌ها و وزن‌های متفاوت بررسی کرده‌اند.
هر چه جوان‌تر باشید، سال‌های بیشتری از زندگی خود را از دست می‌دهید. مثلا اگر بیست و پنج ساله‌ای چاق باشید، ۸ سال از سالهای عمرتان کم می‌شود یعنی ۱۳% از متوسط عمرتان را از دست می‌دهید.
و اگر ۴۰ ساله باشید، اضافه وزن ۳/۳ سال از متوسط عمرتان را کم می‌کند.
حالا فکر کنید اگر زندگیتان کوتاه‌تر شود، چه چیز را از دست می‌دهید؟
بزرگ شدن فرزندانتان، فکرهایی را که باید عملی می‌کردید، جاهایی را که دوست داشتید ببینید اما وقت نکردید، موفقیت‌هایی که می‌توانستید کسب کنید و. . .
پس اضافه‌وزن نه تنها کیفیت زندگیتان را هم روز به روز بد‌تر می‌کند بلکه شما را به پایان زندگی نزدیک‌تر هم می‌کند. چون اگر ۲۵ ساله باشید اما چاق گویی بدنتان در میان سالی سیر می‌کند و اگر ۴۵ ساله باشید و چاق یعنی بدنتان در پیری است.
بنابراین اگر در جهت داشتن بدن سالم‌تر و لاغر‌تر قدم برمی‌دارید، یادتان باشد که با هر یک کیلویی که کم می‌کنید، برای خودتان زندگی طولانی‌تر و بهتر را رقم می‌زنید.

کارشناس تغذیه سیبیتا

خیلی وقت‌ها دوست داریم هرچه زودتر به مقصد برسیم بی آن که راه را آنطور که باید طی کرده و آن چیزها که لازم است را دیده و آموخته باشیم.
مثلا لاغری سریع داشته باشیم.
اما آیا این روش برای طبیعت هم کاربرد دارد؟ آیا می‌توانید در بهار دانه نکارید، همه تابستان را دست روی دست بگذارید و بعد سراغ زمین بروید تا محصولتان را برداشت کنید؟
قانون مزرعه این است: باید زمین را آماده کنم، در آن بذر بپاشم، علفهایش را وجین کنم، آبیاریش کنم، مراقبش باشم تا محصول رشد کند و برسد.
راه حل سریع و فوری در کار نیست.
این قانون طبیعت است و انسان هم یک موجود زنده و جزئی از طبیعت است. برای این که خود را بازسازی کنیم و عادات قدیمی را تغییر دهیم و سبک زندگی سالم را جایگزین کنیم لازم است زمین ذهنمان را آماده کنیم، در آن بذر شوق و مهر و دانایی بپاشیم، علفهای تردید و تنبلی را با هوشیاری و پشتکار وجین کنیم، با انگیزه آبیاری‌اش کنیم، با صبر و مهربانی مراقبش باشیم تا شادابی و سلامتی و آرامش در آن رشد کند و برسد.

مشاور سیبیتا

خانم م یکی از مراجعین کلینیک کاهش وزن سیبیتا از جمله کسانی است که هر موقع از سر کار به خانه برمی‌گردند نمی‌توانند جلوی پرخوری خود را بگیرند، در نتیجه سراغ یخچال رفته و دلی از عزا درمی‌آورند. البته به گفته خودشان از زمان ورود به سیبیتا این موضوع خیلی کمتر شده است.
نکته مهم اینجاست. ما احساس می کنیم هر زمان که اراده کردیم و فهمیدیم کاری که انجام می‌دهیم اشتباه است این مشکل باید به سرعت برای ما حل شود، در حالی که فراموش کرده‌ایم همه رفتارهایی که در کوتاهترین زمان، به طور خودکار و بدون تفکر انجام می‌دهیم یک زمانی برای انجام دادنشان، فکر می‌کردیم و زمان می‌گذاشتیم و با تکرار در طول زمان از آن رفتار یک عادت ساخته‌ایم.
برای حذف این رفتارها و ایجاد رفتارهای جدید دقیقا باید همین چرخه را تکرار کرد، یعنی زمان بگذارید، فکر کنید و در نهایت تکرار و تکرار و تکرار تا رفتار جدید جایگزین رفتار سابق شود.
راز لاغری ماندگار در همین نکته است.

روانشناس سیبیتا

وقتی در جلسه اول با مراجعینمون درباره نوع پاداشی که برای خود در هنگام رسیدن به وزن دلخواه در نظر گرفته‌اند صحبت می‌کنم، برخی از آن‌ها با تعجب نگاهم می‌کنند و می‌گویند “حالا بذارید من لاغر بشم اون وقت یه فکری برای پاداش به خودم می‌‌کنم!”
وقتی این جمله را به خودمان می‌گوییم یعنی لاغری را خیلی دور می‌بینیم، در واقع لاغری را بالای یک قله بلند می‌گذاریم که حالا چه کسی چه زمانی به آن خواهد رسید خدا می‌داند!
اما وقتی هدفمان را مرحله‌بندی کرده، به درستی برنامه‌ریزی می‌کنیم و برای رسیدن به هر مرحله پاداش در نظر می‌گیریم، یعنی لاغری را بسیار به خود نزدیک می‌بینیم و مصممیم که به وزن مطلوب برسیم. خودمان و راهمان را باور داریم و این فرصت را به خود می‌دهیم تا با قرار گرفتن در مسیر سبک زندگی سالم، کم‌کم تغییر کنیم. در این راه به جای این که هنگام رو به رو شدن با پستی و بلندی‌های مسیر، بی‌تابی کرده یا خودمان را سرزنش کنیم و ناامید شویم، خودمان را با موفقیت‌های به دست آمده تشویق می‌کنیم و با مرور آموزش‌های سیبیتایی به راهمان ادامه می‌دهیم. همچنین می‌توانیم از پشتیبان خود، مشاوران و همراهان سیبیتایی‌مان نیز کمک بگیریم تا راه و راه‌حل‌ها را بهتر از همیشه تشخیص دهیم و مسیر لاغری را به درستی و با نیروی بیشتر طی کنیم.

مشاور سیبیتا

اگر می‌شد ورزش را به صورت یک دارو بسته‌بندی کرد، در آن صورت تنها دارویی بود که بیش از همه تجویز می‌شد و از همه سودمندتر بود!
دلیلش را هم بهتر از من می‌دانید اما علاوه بر فوایدی که ورزش در سلامتی جسمی دارد در کاهش استرس، نگرانی و افسردگی و بهبود خلق و خو نیز موثر است.
اما موضوع اصلی این است که حدود نیمی از افرادی که یک برنامه ورزشی را شروع می‌کنند طی شش ماه از ادامه آن باز می‌مانند. یکی از معمول‌ترین دلایل آن هم ورزش بیش از حد و خستگی است یعنی تمرین‌های شدیدی که بدون لذت و از روی اجبار به طور متوالی و طاقت‌فرسا انجام می‌گیرند. نشانه‌ تمرین‌های شدید عبارتنداز: تداوم درد ماهیچه‌ای، صدمات متوالی، عصبانیت و عدم توانایی در حفظ آرامش خود. نکته خطرناک ماجرا اینجاست که افراد این علایم را به عادت نداشتن به ورزش نسبت می‌دهند و در انجام آن سماجت به خرج می‌دهند. اما حتی اگر ورزشکار حرفه‌ای هستید به خاطر داشته باشید که همواره شنونده ندای بدن خود باشید و اگر در حین ورزش دردی احساس کردید ورزشتان را متوقف کنید و هرگز تا نقطه خستگی مفرط پیش نروید، این اشتباه ممکن است منجر به کشیدگی یا پارگی ماهیچه‌ها شود.
برای بهره بردن از فواید ورزش اول از همه یادتان باشد که ورزشی را انتخاب کنید که از انجام آن لذت می‌برید، آن قدر که بخواهید آن را تا آخر عمر ادامه دهید.
کلید ماندگار شدن ورزش در زندگی، لذت بردن از آن است نه دیدن آن به شکل یک شربت تلخ که مجبورید طی دوره کاهش وزن مصرف کنید تا به تناسب اندام یا لاغری برسید!
فراموش نکنید ما برای همیشه به ورزش کردن نیاز داریم.
در انجام ورزش از قدم‌های کوچک شروع کنید مثلا اگر برنامه پیاده‌روی دارید اما عادت ندارید، برای شروع ده دقیقه قدم زدن به صورت یک روز در میان را امتحان کنید. خواهید دید که ظرف چهار تا شش هفته مسافت‌های بیشتری را می‌روید.
تعهد در انجام ورزش را هم فراموش نکنید یعنی ورزش جزیی از زندگی من می‌شود و هیچ بهانه‌ای برای ورزش نکردن ندارم! هوا سرده، این هفته سرم شلوغه، وقت ندارم، حوصله ندارم و… قبول نیست.
خوب دیگر وقتش است که دست به کار شوید!

مشاور سیبیتا

وقتی طی پشتیبانی‌ها روند کاهش وزن مراجعین را بررسی می‌کنم می‌بینم برخی‌ها برای این که به خودشان توجه کنند و به اهدافشان برسند منتظرند تا همه چیز سر و سامان بگیرد سپس به مسیرشان بازگردند، در واقع توجه به خودشان را آخر لیست می‌گذارند. مثلا شرایطی مثل انواع جشن‌ها، اعیاد، بازگشایی مدارس، مسائل کاری یا خانوادگی، تعطیلی‌ها و… گاهی سبب می‌شود از برنامه لاغری عقب بمانند و این موضوع از درون، آنها را بسیار غمگین و پریشان می‌کند و منتظرند که دستی، دستشان را بگیرد تا به مسیر بازگردند. وقتی با آنها صحبت می‌کنم می‌بینم واقعا این موضوع آنها را ناراحت می‌کند که چرا کارهایشان را نیمه‌تمام رها می‌کنند و یا به آخر نمی‌رسانند و آیا این نوع عملکرد مربوط به نوع شخصیتشان است؟
این شرایط که دلیلش می‌تواند درک نادرست از برنامه لاغری، نداشتن انگیزه کافی برای لاغری، تاثیر اطرافیان، خطاهای فکری مثل کمال‌گرایی یا پیروی از قانون همه یا هیچ باشد، برای هر کسی ممکن است پیش بیاید. تسلط یافتن بر افکار و خوردن آگاهانه بدون کمک مشاور متخصص کار ساده‌ای نیست. تغییر الگوهای خوردن و طرز فکرتان هر چه برای شما مشکل‌تر باشد، بیشتر لازم است که از کمک تخصصی بهره بگیرید. در واقع مشورت کردن و کمک گرفتن راهی است برای بیرون رفتن از تنگنای الگوهای اندیشیدن، بدون قضاوت و یا گرفتن اختیار از دستتان.
وقتی فکرتان تغییر می‌کند آن وقت شرایط را طور دیگری می‌بینید و رفتارها و عکس‌العمل‌هایتان هم تغییر می‌کند.

مشاور سیبیتا

بیشتر مطالعاتی که در باره درمان چاقی انجام شده‌اند، نوشتن دفتر یادداشت روزانه را یک استراتژی عالی برای ارزیابی و بازبینی خود معرفی می‌کنند.
برخی مراجعین ما این آگاهی را دارند که باید یادداشت‌نویسی داشته باشند ولی هنوز به مرحله باور و عمل نرسیده‌اند. وقتی دیدم خانم ع نیز این مشکل را دارند به ایشان گفتم: خانم ع انگیزه‌تان برای لاغری کم شده یا فکر می‌کنید که به هدفتان در کاهش وزن نمی‌رسید؟
پرسیدند: چرا اینطور فکر می‌کنید؟
گفتم: چون اکثر مطالعات نشان می‌دهند افرادی که یادداشت‌نویسی نمی‌کنند دو دلیل دارند:
یک) انگیزه‌شان کم شده و فکر نمی‌کنند بتوانند به نتیجه دلخواهشان برسند.
دو) آماده تغییر نیستند و نمی‌خواهند با تغییر خودشان و عادت‌ها و رفتارهایشان و اصلاح شیوه زندگی‌شان به کاهش وزن ماندگار برسند و از لیاقت و شایستگی داشتن اندام متناسب برای همیشه بهره‌مند شوند.
خانم ع متعجب ماندند و گفتند: واقعا دلیل ننوشتن و بهانه آوردن من این است؟
گفتم: تحقیقات که این را نشان می‌دهد.
چند روز بعد از جلسه مشاوره، خانم ع در طی پشتیبانی تلفنی خود بیان کردند که حالا دیگر واقعا یادداشت‌نویسی را جدی گرفته‌اند و به آن متعهد شده‌اند، طوری که هر جا می‌روند دفترچه یادداشت همراهشان است.

مشاور سیبیتا