ماهی‌های چرب

طی صدها سال و با وجود بررسی هایی که انجام شده و نشان داده که ماهی چه خواص تغذیه‌ای دارد ، مصرف ماهی کاهش یافته است. ماهی‌های چرب، دارای یکی از حیاتی ترین جزء لازم برای سلامت (اسید چرب امگا ۳) هستند. پروفسور Hugh Sinclair اولین کسی بود که اهمیت اسید چرب ضروری را فهمید. او می‌خواست بداند که چرا اسکیموها که غذای اصلیشان چربی های اشباع است، به میزان کمتری به بیماری قلبی مبتلا می‌شوند. یک سرنخ وجود داشت: اسکیموها به راحتی دچار خونریزی می‌شوند. و خودش هم شروع به پیروی از رژیمی مشابه اسکیموها کرد و به مدت ۱۰۰ روز از چربی نهنگ تغذیه کرد و در آخر مطالعه سطح پلاکت‌ها و کلسترول خونش کاهش یافت و او هم به راحتی دچار خونریزی شد. چیزی خون او را رقیق کرده بود. ماده‌ای که سبب این پدیده می‌شد، اسیدهای چرب ضروری بودند و یکی از آنها که منحصر به فرد بود اسیدچرب امگا ۳ بود. در زمان های گذشته رژیم غذایی انسان ها به میزان مساوی اسید چرب امگا ۳ و امگا ۶ داشت اما طی قرن های اخیر، که میزان روغن های گیاهی و غلات تصفیه شده در رژیم افزایش یافت و میزان ماهی های چرب کاهش یافت این تعادل از بین رفت. کمبود امگا ۳ در رژیم علت افزایش میزان افسردگی، بیماری قلبی و مشکلات رفتاری در جوانان و نیز مشکلات بینایی است. بنابراین به یاد داشته باشید که ماهی های چرب را مصرف کنید.

دو موضوع دیگر هم هست که باعث پیچیده شدن موضوع می‌شود. این پدیده که زندگی برخی گونه‌ها در خطر است و نیز برخی دیگر از ماهی ها باید به مقدار کمتر مصرف شوند زیرا آلودگی دارند. خوشبختانه سالم ترین ماهی ها کمتر در معرض خطر قرار دارند.