خرمالو

نام دیگر خرمالو، “کاکی” است. برخی از مردم عاشق این میوه‌اند و برخی دیگر از آن متنفرند. وقتی این میوه کاملا می‌رسد، ظاهری بسیار زیبا پیدا می‌کند. معنی لغوی نام این میوه “غذای خدایان” است. خرمالو از نظر طاهری شبیه گوجه فرنگی نارنجی رنگ است و پوست غیر قابل خوردن دارد. وقتی این میوه رسیده باشد گوشتش شیرین است اما در صورت خام بودن طعم گس و غیرقابل مصرفی خواهد داشت.

ارزش تغذیه‌ای

خرمالو غنی از ویتامین A است و نیز حاوی پتاسیم، کلسیم و آهن می‌باشد. این میوه در هر ۱۰۰ گرم حاوی ۳۰ کالری انرژی است.

خرید و نگهداری

خرمالویی را انتخاب کنید که چاق، نرم و گوشتالو باشد و پوستش عاری از هرگونه صدمه باشد. بهترین خرمالو همان است که به نظر می‌رسد در حال ترکیدن است. حمل و انتقال این میوه باید با احتیاط انجام شود و باید سریع آن را مصرف کرد و یا در آخرین طبقه یخچال نگهداری کرد. برای این که خرمالو کاملا رسیده شود می‌توانید آن را همراه یک موز در یک پاکت مقوایی بگذارید.

تهیه و طبخ

بهتر است این میوه به تنهایی مصرف شود. بخش بالایی آن را جدا کنید و با قاشق محتویات درون آن را بخورید. می‌توان این میوه را در کنار خامه و یا ماست هم سرو کرد و برای تهیه انواع دسر و بستنی به کار برد. خرمالو را می‌توان به شکل پوره درآورد و برای تهیه سس در کنار انواع گوشت خوک و ژامبون مصرف کرد. می‌توان خرمالوهایی را که کمی نارس هستند پخت و در تهیه شیره و شربت به کار برد.

خشک کردن خرمالو

پوست خرمالو را و برگ و بخش بالایی آن را هم جدا کنید. خرمالوها را روی سینی فر و بر روی کاغذ شیرینی پزی بچینید و در فر با درجه بسیار کم بگذارید. شکر طبیعی موجود در خرمالو به شکل بلورهایی بر روی میوه پدیدار خواهد شد. طعم خرمالوی خشک شده شبیه ترکیبی از طعم انجیر خشک شده، آلو و خرماست. می‌توان خرمالوی خشک شده را به جای این میوه ها و برای تهیه انواع کیک و پودینگ به کار برد.