روانشناسی لاغری

تقریبا دو ماه قبل بود که من با قدم کوچکی که برداشتم، یک تغییر بزرگ در زندگیم دادم. بعد از آن نگرش من به دنیا عوض شد، چهار و نیم کیلو وزن کم کردم و هیچوقت درطول زندگیم اینقدر خوشحال نبودم.
قدم کوچکی که برداشتم کنار گذاشتن تلویزیون از زندگیم بود. این کار را کردم چون شنیده بودم مارتین سلیگمن پدر روان‌شناسی مثبت تماشا کردن طولانی مدت تلویزیون را عامل دچار شدن به افسردگی می‌داند.
ممکن است خاموش کردن تلویزیون و پرداختن به کارهای دیگر خیلی عجیب به نظر نیاید اما آنچه بعد از آن اتفاق افتاد حقیقتا زندگی مرا زیرورو کرد. به جای ولو شدن هر شبه در جلوی تلویزیون، شروع کردم به بیشتر نوشتن، کمتر خوردن و بهتر خوابیدن و حتی به کمک دوستانم شروع به یادگیری زبان فرانسه کردم.
حالا دیگر به خوبی فهمیده‌ام روشی که با آن وقتم را صرف می‌کنم واقعا مهم است و تفاوت‌های اساسی در زندگیم ایجاد می‌کند.
احساس‌های منفی من هر چند کاملا ریشه‌کن نشدند اما به عقب رانده شدند. هر چند هنوز گاهی از دست بچه‌هایم عصبانی می‌شوم اما دست کم دیگر خودم را در معرض رگبار اخبار منفی که پی‌در‌پی از تلویزیون پخش می‌شود قرار نمی‌دهم.
هیچوقت تصورش را هم نمی‌کردم که یک تصمیم بتواند اینقدر اثرگذار باشد.
البته من هنوز گاهی روزنامه می‌خوانم و سراغ اینترنت می‌روم و سایت‌های مربوط به حرفه‌ام را هم دنبال می‌کنم اما کنار گذاشتن تلویزیون تماشا کردن‌های شبانه، روحیه مرا بهتر کرده و تاثیر مثبت بزرگی در احساس نشاط و سلامتیم داشته است.
وقتی به عادت‌هایمان فکر می‌کنیم ممکن است تصور کنیم بدون بعضی از آن‌ها نمی‌توانیم زندگی کنیم، ممکن است آنقدر به جایگاه محکم و قطعیشان در زندگیمان اعتقاد داشته باشیم که اصلا فکر تغییرشان را به ذهنمان راه ندهیم.
اما با شما شرط می‌بندم که چیز‌هایی در زندگیتان هست، که بدون آن‌ها هم می‌توانید به خوبی زندگی کنید و حتی وقتی از چنبره‌شان خلاص شوید خوشحال‌تر هم خواهید بود.
پیامدهای چنین تصمیمی می‌تواند کاملا شگفت‌زده‌تان کند. مثلا اینکه مدام افرادی پیدا خواهند شد و شخصیت جدید شما را تحسین خواهند کرد.
بله واقعا این کار ارزش انجام دادنش را دارد.
حالا کمی فکر کنید و به من بگویید می‌خواهید کدام قدم کوچک را در زندگیتان بردارید؟
متخصصان بهترین توصیه لاغری را معرفی کردند
اخیرا انجمن ورزش آمریکا لیستی از بهترین توصیه‌های لاغری را گردآوری و معرفی کرده است.
ردیف اول در این لیست عبارتست از: شناسایی موانع لاغری.
اما موانع لاغری کدامند؟
موانع لاغری در یکی از این سه گروه قرار می‌گیرند:
موانع جسمی: یک موضوع یا مشکل پزشکی که لازم است مورد توجه قرار گیرد.
موانع احساسی: تجربه‌های قبلی یا استرس‌های فعلی که ممکن است تلاش‌های شما برای کاهش وزن را تحت تاثیر قرار دهد.
موانع محیطی: اطرافیان شما شامل دوستان و خانواده و عوامل مرتبط با کار و خانه‌تان که می‌توانند بر توانایی شما در کاهش وزن اثرگذار باشند.
حالا چگونه این موانع را پشت سر بگذاریم؟
اولین قدم برای غلبه بر یک مانع این است که وجود آن‌را ببینیم و درک کنیم.
قدم دوم تشخیص ماهیت آن است، برای این منظور می‌توانید درباره تجربه‌های قبلی خود در زمینه کاهش وزن تامل کنید تا دریابید چه عاملی شما را از پایبندی به برنامه‌های قبلی‌تان باز داشته است.
قدم سوم هم طراحی برنامه‌ای برای غلبه بر این موانع است، البته اینجا ممکن است به کمک افراد متخصص مانند پزشکان، متخصصان تغذیه و ورزش و نیز روان‌شناسان آشنا به حیطه کاهش وزن نیاز داشته باشید.

چند روز قبل با یکی از مراجعینمان خانم «ق» راجع به هدف‌گذاری صحبت می‌کردم که ایشان مثال‌های بیشتری می‌خواستند تا برای هدف‌گذاری چه در حیطه کاهش وزن و چه در سایر وجوه زندگی مهارت بیشتری کسب کنند. به ایشان پیشنهاد دادم به عنوان مثال روی یک برگه کاغذ بنویسند امروز می‌خواهم ۳ ساعت شاد باشم یا امروز تا غروب آفتاب در هر شرایطی لبخند خواهم زد یا یک فصل از کتابی را که مدت‌هاست خریده‌ام و فرصت نکرده‌ام حتی به جلدش نگاه کنم، می‌خوانم.
در مراجعۀ بعدی، خانم «ق» به من گفتند که برای این هفته‌شان یک روز را روز لبخند تعیین کرده‌اند به اضافۀ خواندن دو فصل از کتاب موردعلاقه‌شان.
برای دستیابی به هدف‌های بزرگ می‌توانیم قدم به قدم پیش برویم و از هدف‌های کوچک‌تر شروع کنیم. شما هم می‌توانید همین حالا هدف‌های کوچکی را در مسیر کاهش وزنتان برای خود مشخص کنید.

روانشناس سیبیتا

در کارخانه‌ای در یک منطقه تاسیساتی هنگامی که زنگ ناهار به صدا درمی‌آمد همه کارگرها در کنار هم می‌نشستند و ناهار می‌خوردند. همواره با نوعی یکنواختی تعجب‌آور یکی از کارگر‌ها بستهٔ ناهارش را باز می‌کند و شروع به اعتراض می‌کند: لعنت بر شیطان! امیدوارم ساندویج کالباس نباشد، من از کالباس متنفرم. . . !
او عادت داشت هر روز بدون استثناء از ساندویج کالباس شکایت کند و این کار را هر روزه بدون هیچ تغییری در رفتارش تکرار می‌کرد.
هفته‌ها گذشت کم کم سایر کارگر‌ها از رفتار او به ستوه آمدند، سرانجام یکی از کارگر‌ها به زبان آمد و گفت: اگر تا این اندازه از ساندویج کالباس متنفری چرا به همسرت نمی‌گویی یک ساندویج دیگر برایت درست کند؟
مرد گفت: منظور از «همسرت» چیست؟ من که متاهل نیستم! من خودم ساندویج‌هایم را درست می‌کنم.
درست است. . . در حالی که از زندگی خود می‌نالیم و هر روز از سختی‌ها شکایت می‌کنیم که تمام شرایط حاکم بر زندگیمان حاصل اعمال، تفکرات و تصمیمات خود ماست!
ما خود ساندویج‌های زندگیمان را درست می‌کنیم. اگر از کیفیت آن ناراضی هستید به جای مقصر شمردن سرنوشتتان تصمیم قاطع بگیرید و آنرا آنطور که می‌خواهید بسازید و از آن لذت ببرید.

مشاور سیبیتا

چند روز پیش مراجعی داشتیم با وزن بالای صد کیلوگرم. یک کم که در مورد برنامه و لاغری سالم با هم صحبت کردیم، گفتم شما سوال یا صحبت خاصی ندارید؟ گفت راستش مادر من مدتیه که بالن معده گذاشته. کاهش وزن داشته اما. . . اما اصلاً راضی نیست. اصلاً احساس خوبی نداره. خیلی آسیب روحی دیده از این که نمی‌تونه غذایی رو که دوست داره با لذت بخوره و از این که نمی‌تونه مثل بقیه باشه و با خیال راحت پای سفره بشینه. اومدم اینجا که مثل اون لاغر نشم. اومدم اینجا چون میخوام در ضمن لاغر شدن غذاهای مورد علاقه‌ام رو بخورم. نمی‌خوام محروم و محدود بشم. دوست دارم درست وزن کم کنم. دوست ندارم تجربه مادرم رو داشته باشم. . . واقعاً اینو نمی‌خوام.
راستی چرا از ابتدا انتخاب آگاهانه نداشته باشیم تا بتوانیم همیشه یک احساس خوب را تجربه کنیم؟

مشاور سیبیتا

امروز من داشتم با خانم الف صحبت می‌کردم که از کرمان برنامه غیرحضوری ما را استفاده می‌کنند و الآن در جلسه سوم برنامه خود هستند. خانم الف می‌گفتند: جالبه که با دوستام میرم بیرون هر چی که دوست دارم می‌خورم و لذت می‌برم و کاهش وزن هم دارم. زندگیم خیلی نظم گرفته و توی زندگی شخصی خودم هم جدا از برنامه کاهش وزن خیلی موفق شده‌ام و دارم با برنامه‌ریزی پیش میرم. اعتماد به نفسم بالا رفته و احساس خوبی دارم و دیگه احساس خستگی ندارم و سر حالم.
به نظر من خانم الف خودش رو به دست برنامه سپرده و درگیری ذهنی که افراد چاق با غذا دارند رو نداره و به بیان ساده‌تر داره با جریان آب حرکت می‌کنه و تمرکز و انرژی خودشو روی بهبود زندگی شخصی خودش گذاشته.

مشاور سیبیتا

امروز از خانم «ن» خواستم به پیشرفت‌هایشان توجه کنند و عادات و رفتار‌هایشان را با قبل از عضویت در سیبیتا مقایسه کنند. خیلی سریع متوجه یک تغییر بزرگ شدند و گفتند: «از زمانی که با سیبیتا آشنا شده‌ام هر چه می‌خواهم با آرامش می‌خورم و از آن لذت می‌برم و دیگر هیچ وقت خودم را سرزنش نمی‌کنم و دچار عذاب وجدان نمی‌شوم و در عین حال وزن کم می‌کنم. »
قرار شد به خاطر پیشرفت‌ها و موفقیت‌هایشان همین امروز به خودشان یک ظرف شاتوت پاداش بدهند!

روانشناس سیبیتا

خانم «ت» مثل همیشه شاداب و با لبخند وارد شدند و به محض ورود گفتند: «اجازه بدهید پیش از شروع، چیزی در مورد هدف جلسهٔ قبل بگویم: در جلسهٔ قبل سیبیتا به من یاد داد که خواسته‌هایم را بیان کنم. چند روز بعد تصمیم گرفتم این هدف را عملی کنم، به اتاق رئیسم رفتم و بعد از ۲۳ سال خدمت صادقانه درخواست ترفیع کردم و با درخواستم موافقت شد. اگر خواسته‌ام را بیان نمی‌کردم شاید با همین سمت کارم را به پایان می‌رساندم و ترفیعی در کار نبود. واقعاً از سیبیتا متشکرم. »
شما هم از همین امروز درخواست کردن را شروع کنید. با بیان خواسته‌هایتان چیزی را از دست نمی‌دهید. اگر درخواست شما رد شود تازه همین جایی قرار دارید که الان هستید و اگر با درخواست شما موافقت شود آنچه می‌خواهید به دست می‌آورید. پس درخواست کنید تا به شما داده شود.

روانشناس سیبیتا

آیا وقتی خشمگین می‌شوید سراغ یخچال می‌روید و سعی می‌کنید خشمتان را با خوردن سرکوب کنید؟ هیچ می‌دانید این شیوه برخورد با خشم موجب صدمات جسمی و روحی به شما می‌شود؟ البته خشم یا عصبانیت یک هیجان کاملاً طبیعی است و همه ما گاهی خشمگین می‌شویم اما هنگامی که شدت آن به اندازه‌ای افزایش یابد که کنترل آن برای فرد مشکل شود جنبه مخرب پیدا می‌کند.
اما بهترین شیوهٔ برخورد با خشم، شناسایی، پذیرش و کنترل آن است. چگونه؟ بسیار ساده است. به علائم بدنی خود توجه کنید. خشم با علائمی چون سرخ شدن چهره، تسریع ضربان قلب و تنفس، سفت شدن عضلات و. . . همراه است. هنگامی که متوجه این علائم شدید خشم خود را بپذیرید و سعی کنید موقعیت خشم برانگیز را ترک کنید، یک لیوان آب بنوشید، انرژی خود را با فعالیت‌های مثبت جسمانی تخلیه کنید، نفس عمیق بکشید و از تمرین‌های آرام سازی استفاده کنید. فراموش نکنید که از هرگونه تصمیم‌گیری هنگام عصبانیت خودداری کنید و تصمیمات مهم را به بعد از بدست آوردن آرامش موکول کنید.

روانشناس سیبیتا

هر وقت احساس گرسنگی کردم هر چیزی که میل داشتم دم دستم گذاشتم، سپس به آنها نگاه کردم و پیش خود گفتم می‌توانی بخوری ولی ده دقیقه صبر کن بعد همه را بخور.
بعد از ده دقیقه دیگر اصلاً میل نداشتم.

خانم ف آ

به نظر من آرام غذا خوردن برایم یک جور شخصیت جدید درست کرده. احساس می‌کنم دیگران بهم نگاه می‌کنند و دلشان می‌خواند مثل من آرام غذا بخورند چون این شکل غذا خوردن خیلی باکلاس‌تر به نظر می‌رسه. . . نمی‌دونم، ولی وقتی چشمام رو می‌بستم و غذا رو توی دهان می‌گذاشتم مثل یک بازی بود برام. واقعاً دیگه از غذا خوردن ترسی نداشتم که نکنه بقیه یک غذایی بخورند و من به خاطر هیکلم و این که خجالت می‌کشم نتونم اون غذا رو بخورم.

خانم م ن