خانم الف: آرزو دارم یک بار هم که شده در آینه نگاه بیندازم و خود را لاغر ببینم اما هیچ وقت نتوانستهام.
مشاور: چرا در برنامههای کاهش وزن شرکت نمیکنید؟
خانم الف: میدانید این کار چقدر پول میخواهد؟
مشاور: خوب، میتوانید برنامهای را انتخاب کنید که برای شرایط مالی شما مناسبتر است.
خانم الف: درسته، اما من زن پرمشغلهای هستم، وقت ندارم.
.
.
.
مشاور: خب حالا که شرایطش را ندارید میتوانید از لاغر شدن صرفنظر کنید تا زمانی که آمادگی کامل پیدا کنید.
خانم الف: آره، اما میترسم آن روز دیگر آنقدر چاق شوم که حتی نتوانم از تختم بیرون بیایم.
چنین گفتگویی معمولا در این نقطه به سکوت ممتد منجر میشود.
“چرا فلان کار را نمیکنی- آره، اما. . . ” بازیای است که از متن اجتماع گرفته شده است. در مهمانیها رایجترین بازی است و گروههای درمانگر از جمله گروههای رواندرمانی آن را اجرا میکنند.
این بازی ممکن است چند نفره بازی شود. دیگران هر کدام سعی میکنند راه حلی پیشنهاد کنند و هر کدام حرف خود را با عبارتی با مضمون “چرا فلان کار را نمیکنی . . . ” شروع میکند. بازیگر مرکزی در پاسخ با عبارت “آره، اما. . . ” جوابی آماده دارد و میتواند در مقابل عده نامحدودی مقاومت کند، تا آنجا که همه جا بزنند و او برنده شود. در بسیاری از موقعیتها، بازیگر خوب ممکن است مجبور شود ده دوازده راه حل پیشنهادی را رد کند تا به سکوت ممتد، که نشانه پیروزی اوست، دست یابد.
از آنجا که تمام راهحلهای پیشنهادی رد میشوند، واضح است که در این بازی مقصودی نهفته است. کلک بازی “چرا فلان کار را نمیکنی- آره، اما. . . ” در این است که در واقع برای منظور آشکارش بازی نمیشود، یعنی برای کسب اطلاعات یا حل مسئله نیست، بلکه برای کسب احساس لذت است، وقتی شخص همه را از میدان به در میکند، همه در برابرش شکست میخورند و هیچ کس نمیتواند پیشنهاد قابل قبولی ارائه دهد.
اگر شما هم برای شروع برنامه کاهش وزن خود، دچار این بازی شدهاید بهتر است دست از بازی بردارید و به جای بهانهتراشی، روشی در پیش بگیرید که به تناسب اندام و سلامتیتان منجر شود.
کارشناس تغذیه سیبیتا