آگاهانه خوردن

واقعیتی هست که شاید تا به حال کسی به شما نگفته باشد و یا به آن توجه نکرده باشید. وقتی همیشه غذاهای تکراری می‌خورید، دچار یکنواختی و بی‌حوصلگی می‌شوید و برای اینکه بتوانید از خوردن این غذاهای همیشگی باز هم لذت ببرید، مجبور می‌شوید به تدریج مقدار بیشتری از آنها مصرف کنید. یعنی وقتی نوع غذایی را که می‌خورید تغییر نمی‌دهید، کم کم حجم آن را زیاد می‌کنید تا بتوانید حس کنید که از غذاخوردن ارضاء شده‌اید. می‌توان گفت که بعد از مدتی بدن‌تان نسبت به غذایی که می‌خورید و مقدار مصرف آن، مقاوم می‌شود و اگر تغییری در نوع غذاهای خود ایجاد نکنید، برای اینکه به اندازه سابق و نه بیشتر، از غذا خوردن لذت ببرید، مجبور می‌شوید پرخوری کنید.
راه‌حل جلوگیری از این یکنواختی، دادن رنگ و بوی جدید به غذاهایمان، با انواع چاشنی‌های مختلف و یا حتی ترکیبی از انواع چاشنی‌هاست.
فکرش را بکنید در سوپ همیشگی خود، سبزی تازه‌ای وارد کنید و یا از ادویه‌ها و گیاهان معطر مختلف استفاده کنید.

کارشناس تغذیه سیبیتا

یکی از قوانین طلایی کاهش ‌وزن، خوردن آگاهانه غذا و درک هر لقمه آن است. در پژوهشی که در کشور سوئیس انجام شد پژوهشگران دریافتند، مقدار غذای ‌دریافتی اشخاصی که چشم بسته غذا می‌خورند، بیست و پنج درصد کمتر از کسانی‌ست که با چشمان باز غذا می‌خورند. یعنی وقتی به غذا نگاه نمی‌کردند، تمام تمرکز آنها روی غذا بود و در واقع غذا را بهتر درک می‌کردند و همین باعث می‌شد که کمتر غذا بخورند.

کارشناس تغذیه سیبیتا

یکی از مراجعین خوبمون که خبرنگار و اتفاقاً سرشار از سوال‌های شیرین هستند قبلاً عادت داشتند غذا را تند تند و بدون احساس نیاز و گرسنگی بخورند اما بسیار خوشحالند که به تازگی غذاها را با شیوه سیبیتا می‌خورند و با کرفس و هویج و سایر سبزیجات دوست شده‌اند. نسبت به خود مسئولیت‌پذیرتر شده و تا نیاز ندارند سراغ خوراکی‌ها نمی‌روند پس ریزه‌خواری‌هایشان بسیار کمتر شده و آگاهانه‌تر سمت غذا می‌روند.
در واقع خوردن آگاهانه و از روی فکر به آن معنا نیست که در انتخاب غذای خود بیش از اندازه مراقب باشیم، معنای آن مراقبت هشیارانه مصرف کالری نیست، هدف مهم‌تر آشنا شدن با زیر و بم گرسنگی‌تان است، خوردن غذا با فکر و آگاهانه یعنی آنکه ذهنتان را به طور کامل بر فرآیند خوردن متمرکز سازید و هر منظری از غذا را مورد توجه قرار دهید. آگاهانه خوردن باعث می‌شود نه تنها از خوردن احساس عذاب وجدان نداشته باشید، بلکه احساس رضایت و لذت بیشتری را در خود احساس کنید.
خوشحالم که سیبیتا فرصتی است که می‌توان خود و راه را طور دیگری دید و با غذای جسم و روح بهتر و بیشتر آشنا شد.

کارشناس تغذیه سیبیتا

طی جلسه‌ای که با آقای دکتر داشتم، قرار شد روی مزه‌ها و طعم‌ها توجه بیشتری داشته باشم. چند روزی این کار را انجام دادم. از میوه‌ها شروع کردم، آهسته و با توجه تکه‌های میوه را می‌خوردم و به طعم آن کاملا توجه می‌کردم، بعد تصمیم گرفتم میان‌وعده‌هایم را با چند نوع میوه مختلف پر کنم. از هر میوه مثلاً سه تکه کوچک داخل ظرف چیدم، ابتکار جدیدی که به خرج دادم این بود که تکه‌های میوه را با هم در دهان گذاشتم و مزه‌های جدیدی پیدا کردم که بسیار مطبوع و خوشمزه بود، مثلاً‌ یک تکه کوچک سیب با خیار طعم بسیار خوبی داشت یا وقتی روی خیار لیموترش چکانده شود و یا یک تکه کوچک طالبی را با هلو امتحان کردم، موز با هلو هم خوشمزه بود.
به این ترتیب تقریباً می‌توان گفت با میوه‌ها به طور کامل آشتی کردم و حتی از خوردن آن‌ها بسیار زیاد لذت می‌برم.
شما هم امتحان کنید، حتماً خوشتان می‌آید.

زهرا سیبیتایی

وقتی محتویات بشقاب خود را به صورت یک تابلوی نقاشی البته با رایحه خوش و رنگ‌های طبیعی و زیبا می‌بینم، دوست دارم هر چه دیرتر این تابلو تمام شود!

سیمین سیبیتایی

چقدر برام لذت‌بخشه وقتی می‌بینم آگاهانه خوردن چه تاثیر عمیقی روی ذهن مراجعه‌کننده‌ها و بیشتر شدن آرامششون داره. مراجعه‌کننده‌ای می‌گفتند همیشه عادت داشتند توی مهمونی‌ها یا هر جایی خیلی شیرینی بخورند و با این که شیرینی رو می‌خوردند ولی باز هم احساس نارضایتی می‌کردند اما حالا که با آگاهانه خوردن آشنا شدند و با شیوه سیبیتا می خورند، خوردن یک شیرینی هم براشون کافیه و لذتی که می‌برند خیلی بیشتر شده.
برام جالبه که مراجعه‌کننده‌ دیگه‌ای می‌گفتند که حتی از آگاهانه خوردن به آگاهانه رفتار کردن هم رسیدند و روی طرز تفکرشون خیلی اثر گذاشته.
خوشحالم که درست خوردن می‌تونه سرآغازی برای درست فکر کردن درباره‌ خودمون باشه.

کارشناس تغذیه سیبیتا

همیشه از کدو متنفر بودم. تصور می‌کردم طعم بدی دارد. من واقعاً طعمش رو حس نکرده بودم.
یک روز یکی از همکاران در کلینیک ترکیب خوش‌رنگی از غذاها رو تفت داده بودند.
کدو، سیب زمینی، پیاز، گوجه فرنگی، فلفل دلمه‌ای، تن ماهی و ادویه.
شکل غذا جذبم کرد. یادم رفت از کدو بدم می‌آید. یک قاشق در دهانم گذاشتم و با ذوق و توجه تمام ترکیب آن را چشیدم. همه برایم آشنا بود. اما انگار یک مزه جالب کشف کرده بودم، که برام تازگی داشت و قبل تجربه‌اش نکرده بودم.
یک دفعه یادم آمد کدو هم در دهان گذاشته‌ام، با دقت بیشتر جویدم تا این طعم را از میان مزه‌های دیگر تفکیک کنم.
گفتم شاید مزه کدو با این مواد دیگر است که برایم دلنشین شده است.
به امتحانش می‌ارزد! یک تکه کدو در دهانم گذاشتم. درست حس کرده بودم، مزه آن عالی بود! اما من همیشه از آن غافل بودم.
امروز آگاهانه خوردن به من کمک کرد تا آن را درست بچشم، مزه کنم و با او آشتی کنم.

روانشناس سیبیتا

در این دوره عطر و طعم غذا برایم به گونه‌ای دیگر بود، تازه متوجه شدم که من تا به حال فقط به این فکر می‌کردم که تا می‌توانم بخورم، فکر می‌کردم تنها راه لذت بردن از غذا این است. در این مدت غذاها برایم شخصیت پیدا کرده و به آنها فکر می‌کنم، به جزء جزء غذا و تازه متوجه شدم چقدر غذای کم اما مناسب، دلچسب است.

فرناز سیبیتایی

تصور کنید به مهمانی دعوت شده‌اید. میزبان شما، هنگام پذیرایی، به جای اینکه ظرف میوه‌ای را برایتان بیاورد، دست شما را می‌گیرد و می‌برد سر یخچال و به شما می‌گوید: “حالا از خودت پذیرایی کن. ” و همین کار را هنگام صرف شام یا ناهار نیز می‌کند، شما را می‌برد سر اجاق گاز و می‌گوید: “حالا بخور.”
چه حالی پیدا خواهید کرد؟ چه احساسی خواهید داشت؟
احساس حقارت توأم با عصبانیت شدید! حس می‌کنید به شما توهین شده و میزبان‌تان ارزش و احترامی برایتان قائل نیست.
حالا برمی‌گردیم به خانه خودتان.
دقت کنید! در خانه چطور از خودتان پذیرایی می‌کنید؟ درست به شیوه میزبانتان، مگر نه؟
شما با خوردن مستقیم از یخچال همانطور که ایستاده‌اید، یا خوردن از قابلمه‌ی روی اجاق گاز، عملاً به خود توهین می‌کنید! شما این پیام را می‌دهید که آنقدر مهم نیستید، که از شما پذیرایی شود یا غذایتان آراسته و زیبا سر میز برایتان سرو شود.
وقتی مثل یک مهمان از خودتان پذیرایی می‌کنید، وقتی برای خودتان و شیوه تغذیه‌تان احترام قائلید، احساس ارزشمندی حاصل از آن به مراتب لذیذتر از غذایی است که می‌خورید!

روانشناس سیبیتا

چند روز پیش آقای «ک» برای ارزیابی روز سومشان به کلینیک آمده بودند. چون اولین بار بود که می‌دیدمشان برای آشنایی بیشتر از ایشان خواستم در باره برنامه‌شان صحبت کنند. شروع کردند به تعریف تجربیات خوبشان در طی سه روزی که پشت سر گذاشته بودند. ایشان که دندانپزشک هستند در مطب خود اتاقی را برای غذا خوردن اختصاص داده بودند تا بدون هیچ مزاحمتی از غذا خوردن لذت ببرند. ایشان به آگاهانه خوردن در همان جلسه اول رسیده بودند و از رسیدن به این تجربه، در آسمان‌ها پرواز می‌کردند. از این که چنین احساسی داشتند خوشحال بودند و اشک شوق در چشمانشان حلقه زده بود، چون به گفته خودشان این تجربه را یک جور راز و نیاز با خدا دیده بودند.

کارشناس تغذیه سیبیتا