گزارش لحظه به لحظه بعد از خوردن یک نوشابه

۱۰ دقیقه بعد:
۱۰ قاشق چایخوری شکر وارد بدنتان میشود. می‌دانید چطور این حجم شکر را می‌توانید تحمل کنید؟ چون اسید فسفریک طعم آن را می‌گیرد و شیرینی‌اش را خنثی می‌کند.

۲۰ دقیقه بعد:
قند خونتان بالا می‌رود و منجر به ترشح ناگهانی و یکجای انسولین می‌شود، کبدتان شروع می‌کند به تبدیل قند به چربی تا قند خون بیشتر از این بالا نرود.

۴۰ دقیقه بعد:
حالا جذب کافئین کامل شده، مردمک‌های چشم گشاد می‌شود، فشار خونتان بالا می‌رود و در پاسخ به این حالت، کبدتان مقدار قابل توجهی قند را به داخل جریان خون رها می‌کند.

۴۵ دقیقه بعد:
ترشح دوپامین افزایش پیدا می‌کند و مراکز خاصی که در مغز حالت سرخوشی ایجاد می‌کنند تحریک می‌شوند. این همان مکانیسمی است که در مصرف مواد مخدر منجر به ایجاد سرخوشی می‌شود.

۶۰ دقیقه بعد:
اسید فسفریک موجود در نوشابه داخل روده کوچک به کلسیم، منیزیم و روی می‌چسبد و مانع جذب آنها می‌شود. میزان بالای قند خون و شیرین‌کننده‌های مصنوعی، دفع هر چه بیشتر کلسیم را از طریق ادرار باعث می‌شوند.

مدتی بعد:
کافئین در نقش یک داروی ادرار آور وارد عمل می‌شود. حالا دیگر کلسیم و منیزیم و روی که قرار بود جذب بدن شود، بیش از پیش از طریق ادرار دفع می‌شوند و به همراه آن مقادیر زیادی آب، سدیم و املاح دیگر نیز از دست می‌رود.

مدتی بعدتر:
کم کم آن غوغایی که در بدنتان ایجاد شده بود فروکش می‌کند و نوبت به افت قند می‌رسد. در این مرحله یا خیلی حساس و تحریک‌پذیر می‌شوید یا خیلی کرخت و بی‌حال. حالا دیگر تمام آن آبی را که از طریق نوشابه وارد بدن خود کرده بودید دفع کرده‌اید، آبی که می‌شد به جای اسید و کافئین و شکر، حاوی مواد مفیدی برای بدنتان باشد. تا چند ساعت بعد اثر کافئین هم از بین می‌رود و شما هوس یک نوشابه دیگر می‌کنید.