لیمو ترش سبز

لیمو ترش کوچکترین عضو خانواده مرکبات است. پوست این میوه نازک، لطیف و سبز رنگ است و بویی معطر و طعمی اسیدی دارد. برخلاف لیمو ترش شیرازی، این لیموها در مناطق گرمسیر می‌رویند و بخش جدایی ناپذیر در آشپزی آسیای جنوب شرقی، مکزیک و آمریکای لاتین هستند.

تاریخچه

لیمو ترش از کشور هند نشات گرفته است. افراد زیادی تلاش کرده‌اند که این ماده غذایی را در کشورهای حاشیه مدیترانه کشت کنند اما این کار بسیار مشکل بوده است. لیمو ترش سبز در مصر و نیز در بخش غربی هند هم به خوبی پرورش می‌یابد و لیمو ترش مورد نیاز نیروی دریایی بریتانیا که برای جلوگیری از اسکوروی لازم بود از این مکان تامین می‌شد.

ارزش تغذیه‌ای

علاوه بر مقادیر فراوان ویتامین C، لیمو ترش حاوی پتاسیم، کلسیم و فسفر است و در هر ۱۰۰ گرم حاوی ۲۰ کالری انرژی است.

خرید و نگهداری

در میان مرکبات، لیمو ترش زودتر از بقیه خراب و فاسد می‌شود. همچنین نسبت به سایر مرکبات زودتر خشک شده و لکه‌های قهوه‌ای رنگ بر روی پوست آن ظاهر می‌شود. در هنگام خرید لیموهایی را که پوستشان آسیب دیده انتخاب نکنید. لیمویی را بردارید که نسبت به اندازه‌اش سنگین به نظر برسد و پوست سبز آن به زرد متمایل نباشد. بهتر است لیمو ترش را برای یک هفته در یخچال نگهدارید.

تهیه و آماده‌سازی

موارد مصرف لیمو ترش‌های سبز هم مانند لیمو ترش شیراز است اما طعمش کمی قوی‌تر و ترش‌تر است به همین دلیل در مقادیر کمتر از لیمو ترش شیرازی از آن استفاده کنید. در تهیه انواع خوابانده‌هایی که برای ماهی استفاده می‌شوند می‌توان از آب لیمو ترش استفاده کرد. خلال‌های تهیه شده از پوست لیمو ترش را می‌توان در شکر خواباند و در انواع غذاها برای بهبود عطر اضافه کرد. چکاندن چند قطره از آب لیمو ترش بر روی میوه‌های گرمسیری از جمله پاپایا طعم آن‌ها را بسیار خوشمزه می‌کند. در آشپزی آمریکای لاتین، لیمو ترش را همراه با ماهی، مرغ و گوشت می‌پزند در حالیکه در آشپزی آسیای جنوب شرقی از آن بصورت ترشی و چاشنی در کنار غذا سرو می‌شود. از لیموترش می‌توان مربا و ژله هم تهیه کرد.  شکوفه‌های درخت لیمو ترش را هم می‌توان خشک کرد و در نمکدان ریخت و بر روی غذا پاشید و یا در تهیه انواع بستنی و دسر از آن استفاده کرد.