خرما

خرما میوه درخت نخل است و در مناطق گرمسیر و بیابان های آفریقای شمالی، کشورهای عربی، کالیفرنیا و استرالیا می روید. خرما در بالاترین بخش درخت و به صورت یک دسته شامل دوجین خرما می روید و رنگ آن طی فرآیند رسیدن از سبز به قهوه ای متمایل می شود. درخت نخل، درختی نیرومند است و سالانه ۵۰ کیلوگرم خرما می دهد.

تا چندین سال گذشته، تنها خرمای خشک در مناطقی خارج از مراکز پرورش خرما در دسترس بود اما امروزه خرمای تازه به مناطق مختلف دنیا صادر می شود. البته ذکر این نکته هم لازم است که بدانید تنها چند نوع خاص از انواع متنوع خرما در فروشگاه ها در دسترس و قابل خریداری است.

تاریخچه

خرما یکی از قدیمی ترین میوه هایی است که از زمان های بسیار دور کشت می شد. گفته می شود که مردم بابل برای مدت زمان ۸۰۰۰ سال این میوه را کشت می کردند. زیرا مدارک و شواهد لازم حاکی از پرورش خرما در ۵۰۰۰ سال گذشته وجود دارد. در زمان های دور، درخت نخل به “درخت زندگی” شهرت داشت زیرا تمامی بخش های این درخت قابل استفاده اند. از جوانه و میوه این درخت به شکل خوراکی و یا برای تهیه آرد استفاده می شد. شیره خرما به عنوان نوشیدنی مصرف می شد و از الیاف خرما برای بافندگی و از هسته آن به عنوان سوخت و یا علوفه برای خر و شتر استفاده می کردند. امروزه هم به خرما لقب ” قوت یا خوراک صحرا” داده می شود. یونانیان و مصریان باستان خرما را بسیار دوست داشتند و از آن در تهیه انواع غذا در کنار گوشت استفاده می کردند.

ارزش تغذیه ای

خرما بسیار مغذی است. در مقایسه با سایر میوه ها قند طبیعی بسیار بیشتری دارد و مقدار قابل ملاحظه ای فیبر و پتاسیم نیز دارد. خرما همچنین حاوی بسیاری از ویتامین ها و مواد معدنی است. هر ۱۰۰ گرم خرما حاوی ۱۴۴ کالری انرژی است.

 خرید و نگهداری

خرمای تازه

خرمای تازه باید چاق و مرطوب باشد. پوست این خرما باید نرم و نسبتا ترد باشد. وقتی رنگ خرما به قهوه ای متمایل شود نشانه رسیده بودنش است. خرمای نارس رنگ طلایی دارند اما در همین حالت هم قابل خوردن هستند ولی گوشت این خرما شیرینی و تردی خرمای رسیده را ندارد. برای اینکه خرما رسیده تر شود می توان آن را در دمای اتاق نگهداری کرد. می توان خرما را منجمد هم کرد اما مراقب باشید که خرما از قبل یخ زده نباشد.

خرمای نیمه خشک

معمولا به شکل دسته ای و متصل به شاخه فروخته می شوند. پوست این خرما چروکیده است و گوشتش بافت خمیری تری دارد.

خرمای خشک

خرمای خشک یکی از اجزای قدیمی جشن کریسمس بوده و چسبناک است و مزه شیرین تری نسبت به خرمای تازه دارد. از زمانی که خرمای تازه هم به بازار آمد، محبوبیت خرمای خشک کمتر شد. گاهی خرمای خشک به شکل بسته هایی که در آن خرماها به شکل بلوک به هم چسبیده اند فروخته می شود که این خرماها در آشپزی مورد استفاده قرار می گیرند. می توان خرمای خشک و نیمه خشک را برای ماه ها نگهداری کرد. اما این خرماها را در کنار مواد غذایی که بوی زیادی دارند، از جمله پیاز، قرار ندهید. زیرا خرما بو را به خود جذب می کند.

تهیه و طبخ

می توان خرمای تازه را به تنهایی مصرف کرد.  اگر تمایل دارید که پوست خرما را جدا کنید، به آرامی خرما را در محلی که به ساقه وصل است فشار دهید تا خرما به طور کامل از پوستش جدا شود. می توانید هسته خرما را بیرون بیاورید و داخل آن را با مواد شیرین و یا انواع مغزها پر کنید و یا خرما را در شکر بغلتانید و در کنار انواع دسر بگذارید .از خرمای تازه می توان در تهیه انواع سالاد میوه هم استفاده کرد. از خرما برای تهیه سس، پر کردن شکم ماهی، مرغ و یا گوشت هم استفاده می شود. ترکیب خرما با پنیر هم بسیار خوب است و می توان آن را در کنار پنیر و یا در قالب یک ساندویچ در کنار پنیر خامه ای مصرف کرد.

از خرمای خشک می توان در تهیه کیک و انواع پودینگ گرم و یا در کنار مغزها از جمله گردو و بادام استفاده کرد. برای استفاده در آشپزی، باید هسته خرمای خشک را جدا کرد و آن را خرد کرد. برای تکه تکه کردن خرما از قیچی که در آب گرم فرو برده اید استفاده کنید.