باورهای نادرست درباره پیاده روی
پیاده روی ورزشی آسان و بدون زحمت است برخی افراد در مورد پیاده روی باورهای نادرستی دارند و به خاطر این باور‌ها هرگز پیاده روی نمی‌کنند به برخی از آن‌ها در ادامه مطلب اشاره خواهیم کرد و درستی یا نادرستی این باورهای عامیانه را بررسی می‌کنیم:
هیچ چیز مانند یک اظهار نظر نا‌امید کننده در مورد تمرین شما، نمی‌تواند حس سرخوشی ناشی از ترشح اندورفین را سرکوب کند. اگر شما اهل پیاده روی هستید، احتمالا چنین شرایطی را تجربه کرده و سوالاتی از این دست را بار‌ها شنیده‌اید: «چرا بجای راه رفتن نمی‌دوی؟» یا «حوصله‌ات سر نمی‌ره؟».
فرانکلین آنتویان، مربی شخصی می‌گوید که سوالاتی از این قبیل، گمراه کننده هستند. او می‌گوید: پیاده روی، یک تمرین عالی است، هر کسی می‌تواند آن را در هر جایی انجام دهد، هزینه‌ای ندارد، باعث می‌شود از خانه خارج شوید، اغلب با دوستانتان باشید، و می‌تواند بسیار هم سرگرم کننده باشد.
آلیس ویلیامز ۲۴ ساله که اهل سالت لیک سیتی است، و پیاده روی قدرتی انجام می‌دهد، این گفته‌ها را تایید می‌کند و می‌گوید: شنیدن مسخره کردن پیاده روی توسط دوستان و آشنایانش، که تمرین هوازی مورد علاقهٔ اوست، بسیار نا‌امید کننده است. او می‌گوید: این مرا اذیت می‌کند که مردم تصور می‌کنند پیاده روی تمرین خوبی نیست، یا اگر یک ورزش دیگر را انتخاب می‌کردم، خیلی بهتر می‌بود.
خب. ما در اینجا ۵ جمله‌ای را که هرگز نباید به اشخاصی که پیاده روی می‌کنند بگویید را برایتان لیست کرده‌ایم، که در جریان باشید!
– پیاده روی یک تمرین واقعی نیست، چون شما حسابی عرق نمی‌کنید!
ویلیامز می‌گوید فرقی نمی‌کند که او به چند تحقیق در مورد فواید پیاده روی اشاره کند، مردم هنوز فکر می‌کنند که باید بدوند تا ورزش کرده باشند! اما شواهد علمی به نفع افرادی است که پیاده روی می‌کنند: یک تحقیق دریافت که کالری به کالری سوزانده شده در پیاده روی، از نظر کاهش خطر ابتلا به فشار خون بالا، کلسترول بالا، دیابت و حتی بیماری قلبی عروقی، مزایایی مشابه دویدن ارائه می‌دهد.
بعلاوه، تعریق، معیار بسیار بدی برای تعیین آن است که شما چقدر سخت تمرین می‌کنید. آنتویان می‌گوید: من بعد از ۴۰ دقیقه تمرین کردن، عرق می‌کنم، با اینحال شاگردانی دارم که در عرض ۵ دقیقه شروع به عرق کردن می‌کنند. این تصور که اگر شما عرق نکنید، یعنی واقعا تمرین نکرده‌اید، یک باور کاملا غلط است. آنچه که واقعا باید از آن مطلع باشید، ضربان قلبتان است، که اگر بالا رفت، یعنی دارید رسما یک تمرین هوازی انجام می‌دهید.
– راه‌های سریعتری برای انجام یک تمرین خوب وجود دارد؟
بله، ممکن است مجبور باشید برای سوزاندن همان تعداد کالری که در زمان مشابه با دویدن می‌سوزانید، مسافت طولانی‌تری را طی کنید، یا با سرعت بیشتری راه بروید. یک خانم ۶۰ کیلویی با ۳۰ دقیقه پیاده روی با سرعت ۸ کیلومتر در ساعت، حدود ۲۶۷ کالری خواهد سوزاند، در حالیکه با ۳۰ دقیقه دویدن با سرعت ۱۱ کیلومتر در ساعت، ۳۶۷ کالری می‌سوزاند.
با اینحال، این بدان معنا نیست که از ارزش پیاده روی بعنوان یک تمرین خوب، کاسته می‌شود. بویژه به دلیل آنکه راه‌های بسیار زیادی برای افزایش شدت پیاده روی بعدیتان، بمنظور سوزاندن کالری بیشتر وجود دارد!
او می‌گوید: شما می‌توانید با بالا بردن سرعتتان برای حدود یک دقیقه یا بوسیله انتخاب کردن نشانه‌هایی در مسیر، تمرینتان را تبدیل به یک تمرین اینتروال کنید. بعنوان مثال، ممکن است شما سرعت معمول ۸ کیلومتر بر ساعتتان را ۳۰ ثانیه در هر ۲ دقیقه به ۱۰ کیلومتر در ساعت افزایش دهید، یا هنگامیکه از جلوی ۱۰ دکل تلفن رد می‌شوید، در مسافتهای بین دکل‌ها بصورت یکی در میان، سرعت بگیرید.
آنتویان می‌گوید: انجام این کار آسان است، کالری مصرفیتان را در زمان کوتاه‌تری افزایش خواهد داد، و تمرین پیاده رویتان را هیجان انگیز نگه می‌دارد.
– کسل و بی‌حوصله نمی‌شوید؟
ویلیامز می‌گوید یکی از بهترین دوستانش، دائما این سوال را از او می‌پرسد و او اصلا نمی‌تواند درکش کند! او می‌گوید: من در پیاده روی‌هایم به پادکست‌ها گوش می‌دهم و حتی ویدیوهایی دانلود می‌کنم تا در هنگام پیاده روی تماشا کنم. راه‌های بسیار زیادی برای سرگرم ماندن و هیجان انگیز نگه داشتن تمرین پیاده روی وجود دارد. آنتویان خاطر نشان می‌کند که حرکات انفجاری با شدت بالا، قطعا یک راه موثر برای جلوگیری از کسالت و بی‌حوصلگی هستند. اگرچه هیجان، مسئله مهمی است، اما در مورد هر تمرین دیگری نیز صادق است.
– چرا نمی‌دوید؟
دلایل زیادی وجود دارد که چرا افراد ممکن است تمایلی به دویدن نداشته باشند. اول از همه، دویدن می‌تواند استرس زا باشد. آنتویان می‌گوید: دویدن برای برخی از افراد باعث تحریک و برآشفتگی می‌شود، در حالیکه پیاده روی به آن‌ها کمک می‌کند در عین حال که یک تمرین خوب انجام می‌دهند، آرام شوند.
بعلاوه او می‌گوید بسیاری از افرادی که پیاده روی می‌کنند، به این دلیل از دویدن اجتناب می‌کنند که دچار آسیب دیدگی‌های قدیمی و ناراحتی مزمن در زانو، مچ پا، گردن یا کمرشان هستند، و دویدن با این شرایط، واقعا دردناک خواهد بود. او می‌گوید: اگر مصدوم هستید، اگر مستعد آسیب دیدگی هستید، یا دوره نقاهت پس از آسیب دیدگی را سپری می‌کنید، هر قدمی که در هنگام دویدن بر می‌دارید، یک ریسک بالقوه برای آسیب دیدگی مجدد است، در حالیکه پیاده روی، خطر آسیب دیدگی بسیار کمی دارد.
با در نظر داشتن این مساله، سوالی مانند این، می‌تواند بیش از حد شخصی باشد. آنتویان می‌گوید: شاید فردی که پیاده روی می‌کند، دوست نداشته باشد در مورد آسیب دیدگی‌اش صحبت کند. این واقعا به هیچکس مربوط نمی‌شود که چرا یک فرد بجای دویدن، پیاده روی را انتخاب می‌کند. و البته برخی از افراد ممکن است بدون هیچ دلیلی، پیاده روی را ترجیح دهند.
– پیاده روی برای افراد مسن است!
آنتویان می‌گوید: این، یک احساس مشترک در میان مراجعین جوان‌تر است که فکر می‌کنند اگر تمرینات کاردیوی پر برخورد‌تر را انتخاب کنند، به نتایج بهتری دست خواهند یافت. او می‌گوید: حرف آخر این است که پیاده روی برای همه مفید است. این مسئله بستگی دارد به اینکه شما کدام یک را ترجیح می‌دهید، و اینکه آیا تمرینات پر برخورد‌تر با شرایط بدنیتان سازگاری دارد یا نه، و آیا انجام دادنشان برای شما بی‌خطر است؟!
