آیین خوردن شکلات

گاهی که هوس چیز شیرین می‌کنم یک تکه شکلات می‌خورم:
شکلات را نگاه می‌کنم، بو می‌کنم، آن را در دهانم می‌گذارم، گاهی چشمهایم را می‌بندم و آرام آن را می‌مکم، هرگز نمی‌جوم.

به نظرم دو برخورد می‌شود با آن داشت:
برخورد اول این که فکر کنیم این اولین بار است که با چنین خوراکی روبرو می‌شویم. برای بار نخست است که می‌خواهیم آن را بخوریم و ببینیم چه طعمی دارد. بنابراین آنچه را که گفتم روی آن پیاده می‌کنیم و انگار تازه این خوراکی را کشف می‌کنیم و بعد یک گزارش ساده به درونمان می‌دهیم.
راه دوم این که فکر کنیم تکه شکلات کوچکی که داریم آخرین تکه شکلات باقیمانده در دنیاست و دیگر هرگز این طعم در زندگیمان تکرار نمی‌شود. برای همین باید قدرش را بدانیم و چنان بخوریمش که تا ابد برایمان کافی باشد.

سیما سیبیتایی

پیمایش به بالا
مشترک گاهنامه سیبیتا شو
ایمیلت را وارد کن و دکمه اشتراک را بزن
خواندنی‌ها، دیدنی‌ها و شنیدنی‌های جذاب سیبیتایی
ثبت نامت انجام شد
منتظر شماره‌های بعدی گاهنامه سیبیتا باش