چند روز پیش یکی از مراجعین سیبیتا که در چند جلسۀ اخیر کاهش وزن کمی داشت، با یک بستۀ نایلونی که محکم بغلش کرده بود وارد اتاق تغذیه شد. به او نگاهی کردم بدون اینکه بپرسم آن چیست. بعد از سلام و احوالپرسی و تعارف برای نشستن، در مورد برنامه و اینکه در این دوره چه کارهایی کرده‌اید و نکرده‌اید صحبت کردیم و او هم در حالیکه بستۀ نایلونی را محکم بغل کرده بود به سؤالاتم جواب می‌داد. تا اینکه نوبت به اندازه گیری‌های معمول در هر جلسه رسید. ایستاد و بسته را باز کرد. یک ترازوی دیجیتالی! با دیدن نگاه متعجبِ من گفت: «اینو آوردم تا به خودم ثابت شه که به قول شما جای آن زیر تخته نه کنار میز جلوی چشمام»! لبخندی زدم و اول روی ترازوی کلینیک او را وزن کردم بعد بلافاصله روی ترازوی خانگی خودش رفت. یک اختلاف ۳ کیلوگرمی! از ته دل نفس راحتی کشید و گفت: «حالا مطمئنم که با این رفیق قدیمی ولی دروغگو دیگه کاری ندارم و می‌تونم با خیال راحت بذارمش زیر تخت. » این بار آنرا روی زمین در کنار پایش قرار داد و با آرامش بیشتری نشست و به نکاتی که به او می‌گفتم با دقت و تمرکز گوش کرد.
بعد از دو هفته مجدداً مراجعه کرد. او این بار با سرعت بیشتری وزن کم کرده بود.
کارشناس تغذیه سیبیتا
