امروز مراجعی داشتم که در مورد اشتباهات فکری با ایشان صحبت می‌کردم، متوجه شدم که ایشان شخصیت فوق‌العاده کمال‌گرایی دارند و از تفکرات همه یا هیچ زیادی، از زمانی که ۹ ساله بوده‌اند، استفاده می‌کنند. از ایشان خواستم نمونه‌ای را که این تفکر باعث شده مشکلی را در زندگیشان به‌وجود بیاورد را مطرح کنند.
می‌گفتند: من سال پیش بعد از ۲ سال درس خواندن در مقطع کار‌شناسی ارشد، وقتی برای اولین بار پروپوزالمو دادم و تایید نشد، عصبانی شدم و کلا انصراف دادم! پیش خودم می‌گفتم یا باید تایید می‌شد یا انصراف می‌دادم! وقتی که انصراف و می‌نوشتم احساس خوبی داشتم، ولی الان که فکر می‌کنم گاهی این موضوع ناراحتم می‌کند.
بعد از صحبتی که داشتیم، واقعا خواستار تغییر در رابطه با این اشتباهات فکریشان شدند و به این نتیجه رسیدند که گاهی این طرز فکر همه یا هیچ داشتن، بسیار مخرب است و بیشتر به زندگیشان صدمه می‌زند تا مفید واقع شود.
روانشناس سیبیتا
