وعده به وعده – قسمت سوم

مترجم: دکتر فرید ذاکر | مدیر و طراح برنامه سیبیتا

 

ورود هر چرخه رشد جدید، هر قدمی که به سمت درک عمیق‌تر خود برمی‌داریم، هر مرگ و تولد دوباره که در هویت فعلی و بعدی خود تجربه می‌کنیم، جلایی دیگر به ما می‌دهد، به منش ما… به وجه ظاهر ما. (برادر پیتر راینهارت . کتاب نان برادر جونیپر) وجه ظاهر احساس شما در زمان غذای امروز چیست؟ آیا شوق و ذوق این را دارید که غذایی پرخاصیت و بامعنا می‌خورید؟ یا خسته و فرسوده‌اید و فقط عمل خوردن را به انجام می‌رسانید؟ این توجهات به شما کمک می‌کند دریابید در چه مرحله‌ای از چرخه رشد شخصی‌تان هستید. شما هم مثل همه اجزای دیگر طبیعت، فصول خود را دارید؛ زمانی برای رشد و جنب و جوش و زمانی برای قرار و سکون. زمانی برای در چنگ گرفتن و زمانی برای رها کردن. مثلا اگر از جسم و ذهنتان زیاد کار کشیده‌اید می‌توانید ببینید که این امر چگونه انتخاب‌های غذایی و تجربه غذا خوردنتان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. آیا حالا جسمتان غذای بیشتری لازم دارد یا کمتر؟ بدن شما در این لحظه واقعا چه غذایی را می‌طلبد؟ یک نفس آگاهانه بکشید و آرام بگیرید. عمیقا به خود گوش بسپارید.   □ وقتی می‌خواهید وارد فضای وعده بعدی خود شوید، یک نفس آگاهانه بکشید و از حالتی که دارید و احساساتتان آگاهی یابید.

 

انتخاب طی طریق برای آن که در قید ترجیحات نیست، آسان است. (سانایا رومان . رشد معنوی) آیا هیچوقت انتخاب‌های غذاییتان باعث ناراحتیتان شده است؟ این امر تا حدی به این مربوط است که چقدر در قید و بند انتخاب‌هایتان گرفتارید. تفاوت بسیاری هست بین وسواس و سلیقه. وسواس‌ها باورها و تمایلات نامتعارف قدرتمندی هستند که انعطاف‌ناپذیر و سخت شده‌اند؛ تا جایی که حتی ممکن است به شما آسیب برسانند. من زنی را می‌شناختم که در یخچال خود فقط بسته‌های شکلات داشت. این خانم دلایل زیادی می‌آورد که این کارش منطقی است. ولی بدیهی است که اشتباه می‌کرد و در واقع به برنامه غذایی سالم‌تر و متعادل‌تری احتیاج داشت. البته این به این معنا نیست که شیفته شکلات بودن بد است. اما سلیقه چیست؟ سلیقه نوعی انتخاب است که به سازگاری و تغییر راه می‌دهد. یعنی اگر شکلات در دسترس نبود شاید یک تکه میوه هم بد نباشد. در سوی مقابل، دیدگاه وسواسی درباره سبزیجات، شکلات یا هر چیز دیگر، دست شما را در انتخاب می‌بندد و آزادی شما را محدود می‌کند.   □ امروز به سلیقه‌های غذایی خود توجه کنید، آیا انعطاف‌پذیرند یا انعطاف‌ناپذیر؟

 

تدارک نابینا بودن بد است اما بدتر از آن، چشم داشتن و ندیدن است. (هلن کلر) یک لحظه چشمهایتان را ببندید. آیا می‌توانید محیط آشپزخانه و حال و هوای زمان آشپزیتان را تجسم کنید؟ صرفنظر از این که آشپزخانه‌تان بزرگ است یا کوچک، سعی کنید با چشم بسته جای همه چیزها را در ذهن تجسم کنید. حالا جزئیات بیشتری را در نظر بیاورید. آیا به راحتی می‌توانید هر چیزی را که برای تهیه غذا لازم دارید پیدا کنید؟ آیا جای مواد غذایی و چاشنی‌ها معلوم است یا لازم است برای پیدا کردن هر کدام قفسه‌ها را زیر و رو کنید؟ محیط آشپزی خود را در نظر بگیرید. آیا به هم ریخته است یا منظم؟ آیا جاذبه دارد یا دافعه؟ تدارک غذا با آگاهی نسبت به محیط آشپزی شروع می‌شود. فرقی نمی‌کند، چه یک سرآشپز باشید که در آشپزخانه مخصوصش سالاد درست می‌کند، چه فردی که غذای شب قبل را در اجاق مایکروویو گرم می‌کند، به هر حال آسان‌تر و لذتبخش‌تر است که غذایتان را در فضایی پاکیزه و مرتب آماده کنید. احتمالا به این ترتیب، نتیجه کار شسته‌رفته‌تر و غذایتان خوشمزه‌تر خواهد بود.   □ در این باره فکر کنید که چگونه می‌توانید فضای آشپزخانه‌تان را بازچینی کنید تا تدارک غذا در آن آسان‌تر و لذتبخش‌تر شود. (پیشنهاد: انجامش دهید)

 

آداب آنچه به تو داده شده را پس مزن، به سوی آنچه به دیگران داده شده دست دراز مکن، اگر می‌خواهی آرامش از آن تو باشد. (بودا) همه چیزهایی که در آشپزخانه‌مان داریم، از غذایی که در یخچال است تا ظرفها و ادویه‌های داخل قفسه‌ها، از منشا و منبعی در این جهان به ما داده شده است. آیا تا به حال به سنت صدقه فکر کرده‌اید؟ رسمی که افراد از طریق آن می‌توانند میزان بخششی که در زندگی و دنیایشان جریان دارد را تجربه کنند. سنت صدقه هدفش قبل و بیش از هر چیز این است که دریابیم همه آنچه داریم به ما داده شده است. خوب که فکر کنیم می‌بینیم حتی وقتی بابت غذایی که می‌خوریم پول پرداخت می‌کنیم باز هم آن غذا برای استفاده ما آفریده شده و در اختیار ما قرار گرفته است. هدف صدقه این است که به آن درجه از پختگی برسیم که این مطلب را تشخیص دهیم و بابتش سپاسگزار باشیم و بعد با این دید از آنچه داریم دل بکنیم و به دیگری ببخشیم. آیا اکنون زمانی است که باید از چیزی دل بکنید؟   □ امروز هنگام غذا خوردن، غذاهای نذری خاطره‌انگیزی که در گذشته نزدیک یا دور به شما داده شده و به زندگیتان معنا بخشیده را در ذهن مرور کنید.

 

تناول ترک کردن سیگار آسان‌ترین کار دنیاست. من خودم هزار بار این کار را کرده‌ام. (مارک تواین) آیا عادت غذایی خاصی هست که واقعا با تمام وجود بخواهید تغییر دهید؟ قدرت تمایلات درونی ما می‌تواند ما را در رفتارهای عادتی‌مان محدود و محبوس کند. به راستی راز تغییر یک عادت چیست؟ قدم اول این است که عادت‌های خودمان را بپذیریم، بدون این که بخواهیم درباره‌شان قضاوت کنیم. این پذیرش و مدارا در خصوص تمایلات درونی، نقطه شروع هر تغییری است. یادمان باشد که تغییر غذایی نمی‌تواند با اجبار تحقق یابد، بلکه باید آن را مثل یک دوست به زندگی خود دعوت کنیم. باید عمیقا آن را بشناسیم. فقط در این صورت است که می‌توانیم قدمهای بعدی را برداریم، یعنی بخشیدن خود و تعهد به تغییر. اما برگشت به حالت پذیرش همیشه کارساز است. یک روش مفید و موثر دیگر که در اینجا قابل ذکر است، تشخیص “پارازیت‌های غذایی” در زندگی‌مان است. “پارازیت غذایی” می‌تواند یک غذای وسوسه‌انگیز در مغازه، تبلیغ‌های غذایی و یا شیرینی‌هایی باشد که در تعطیلات و زمان‌های دیگر می‌بینیم.   □ وقتی به واکنش‌های درونی و تمایلاتتان توجه می‌کنید، مراقب پارازیت‌های غذایی دوروبرتان باشید.

 

ارتباط گوش کردن واقعی به هم، بخش مهمی از غذای معنوی خانواده را تشکیل می‌دهد. (دونالد آلتمن . هنر غذای معنوی) وعده‌های غذا می‌توانند شفابخش باشند. آیا وقتی کوچک بودید این امکان را داشتید که موقع غذا آزادانه حرف بزنید، در صحبت‌ها شرکت کنید و نظر خود را ابراز کنید؟ حتی اگر هم این بخت را نداشته‌اید، هر وعده غذا بالقوه چنین امکانی را در خود دارد.گوش کردن واقعی روشی برای شناخت و درک دنیای درونی خانواده یا دوستانتان است. اگر با دیگران غذا می‌خورید می‌توانید با گوش کردن به آنها و شنیدن حرفهایشان به مقام شفابخشی دست پیدا کنید. اما این کار را از کجا باید شروع کنید؟ قدم اول مثل همه کارهای آگاهانه دیگر، توجه به آن چیزیست که وجود دارد و هست. فقط لازم است با دقت ببینید و یاد بگیرید. آیا همه می‌خواهند حرف آخر را خودشان بزنند؟ آیا همه برای این که ثابت کنند حق به جانب آنهاست با هم بحث می‌کنند؟ یا شاید اصلا کسی موقع غذا حرف نمی‌زند مگر این که مثلا بخواهد بگوید آن ظرف سیب‌زمینی را به من بدهید؟ اگر به تنهایی غذا می‌خورید می‌توانید هنگام غذا دریچه ذهن خود را به سوی اصوات محیط اطرافتان باز کنید. گوش کردن یک هدیه و در عین حال یک حق طبیعی است. فراموش نکنید درباره آنچه شاهدش هستید باظرفیت، مهربان و بخشنده باشید.   □ هنگام غذا نفس خود را آرام و آگاهانه به درون بکشید و بیرون دهید و بدون قطع کردن حرف دیگران به آنها اجازه صحبت کردن دهید و به رفتارها و واکنش‌ها دقت کنید.

 

عزیمت آدمی غذا را نمی‌خورد، این غذاست که آدمی را می‌خورد. (ناشناس) آیا تا به حال موقع خوردن غذا موضوعی باعث ناراحتی‌تان شده است؟ اگر چنین تجربه‌ای دارید این حالت خاص شما نیست. آنچه می‌خورید و شیوه خوردنتان می‌تواند بر روحیه شما اثرگذار باشد. بله درست است، فقط آنچه می‌خورید مهم نیست، چگونه خوردنتان هم مهم است و می‌تواند احساسات شما را تحت تاثیر قرار دهد. غذایی که با عجله و نگرانی خورده شود طبعا ممکن است سبب تداوم این حالات بعد از ترک میز غذا شود. مثلا اگر بعد از غذا ناراضی و ناخشنود باشید آیا این احساس را با خود به قرار ملاقات یا کار بعدی خود نمی‌برید؟ بعضی وقتها حالاتی که بعد از خوردن غذا تجربه می‌کنید جسمانی است. مثلا زیاد خوردن ممکن است باعث کندی و سنگینی شما شود. یا مثلا خوردن نوع خاصی از غذا مانند گوشت بوقلمون ممکن است باعث خواب‌آلودگی‌تان شود. در دفتر یاداشت غذایی‌تان احساس خود بعد از صرف غذا را بنویسید. به مواقعی که احساس خوبی دارید و مواقعی که چنین احساسی ندارید دقت کنید و تفاوت‌ها را شناسایی کنید.   □ به احساس خود بعد از غذا، چه روحی و چه جسمی توجه کنید.