این بار با تفکر بیشتری به آموزههای سیبیتا دقّت کردم:
کام خوردم: چون از آن لذّت بردم و به مرور زمان کم خوردن حاصل شد.
آب خوردم: چون از قطره قطره آن روشنایی و زلالی و پاکی و آرامش به وجودم منتقل شد.
درجه سیری گویی به من میگفت که تا چه زمانی صدای غذاها را میتوانم واضح بشنوم.
تحرک و پیادهروی، حس پویایی وفعالیت زیاد را در من زنده کرد و با تمامی این راهکارها احساس میکنم قدر زندگیم را بیشتر میدانم و دارم از آن لذت بیشتری میبرم.
نیلوفر سیبیتایی