وعده به وعده

 

وعده به وعده – قسمت نهم

مترجم: دکتر فرید ذاکر | مدیر و طراح برنامه سیبیتا

 

وعده به وعده

 

 ورود

ندانستن می‌تواند دروازه دانستن حقیقی باشد.
(سانایا رومان . رشد معنوی)
وقتی وارد یک رستوران می‌شوید یا زمانی که در منزل خود غذا می‌خورید آیا یک برنامه مشخص دارید و خیلی برایتان مهم است که نتیجه‌ چه از آب درمی‌آید؟ آیا به این فکر می‌کنید که تجربه لذتبخشی از سر بگذرانید یا این که سفت و سخت به برنامه غذایی از قبل مشخص خود می‌چسبید؟ حالا اگر به هر دلیل مثلا تغییر منو یا یک هوس غذایی، اوضاع طبق برنامه پیش نرود چه احساسی به شما دست می‌دهد؟
از یک منظر، ندانستن می‌تواند ناظر به نداشتن انتظار و توقع باشد. بودا به این مطلب اشاره کرده است که اگر آنچه در حال حاضر در زندگیمان حضور دارد را بپذیریم، هیچگاه ناامید و سرخورده نمی‌شویم. اما وقتی خود را گرفتار انتظارات و توقعات می‌کنیم، در واقع خود را گرفتار ناخشنودی‌ها و نارضایتی‌ها کرده‌ایم.
نداشتن انتظارات به معنای نداشتن هدف، خواسته یا میل و علاقه خاص برای وعده غذای بعدی نیست، بلکه به این معناست که میزان کنترل خود را بر روی موضوع قدری کمتر کنید.

 


انتظارات خود را در مورد غذا در نظر بگیرید.
حال قدری این انتظارات را کمتر کنید.

 

 

وعده به وعده

 

 انتخاب

همه چیز با هم مرتبط است…
آدمی تار زندگی را نمی‌بافد، او فقط رشته‌ای از این تار در هم تنیده است.
هر اثری که بر هر نقطه از این تار بگذارد تاثیرش به خود او خواهد رسید.
(تد پری . یک آدم چطور می‌تواند هوا را بفروشد؟)
همه روزه در باره این که چه غذاهایی در فروشگاه‌ها عرضه شود تصمیم‌های کلانی گرفته می‌شود. بله، یک کارخانه مواد غذایی باید پول زیادی بپردازد تا محصولات غذاییش به شکل دلخواه در قفسه فروشگاه‌ها قرار گیرد. اما اگر کسی این محصولات را نخرد به زودی با محصولات دیگری جایگزین می‌شوند.
بعضی وقتها ممکن است به نظر برسد تک‌تک ما خیلی کوچک‌تر و بی‌اهمیت‌تر از آنیم که بتوانیم تغییری ایجاد کنیم. اما آیا واقعا چنین است؟ آیا می‌دانید فعالیت گروه‌های کوچک بود که منجر به تصویب قوانینی برای درج اطلاعات تغذیه‌ای روی بسته خوراکی‌ها شد؟ به علاوه شما با هر خریدی که انجام می‌دهید رای و صدای خود را به گوش دیگران می‌رسانید. با آموختن این که کدام غذاها خوبند و کدام غذاها غیرقابل اعتماد، می‌توانید تغییرات مثبتی ایجاد کنید.
خوشبختانه امروزه غذاهای سالم‌تر در فروشگاه‌ها در دسترس است. بگذارید با انتخاب‌های آگاهانه‌ای که انجام می‌دهید صدای شما شنیده شود، انتخاب‌های آگاهانه برای خودتان و سیاره زمین.

 


چه غذاهایی در برنامه غذایی شما غیرقابل اعتمادند؟
متعهد شوید که در این باره بیشتر بدانید.

 

 

وعده به وعده

 

 تدارک

بعد از خواندن دستور تهیه غذا نفس عمیقی می‌کشم،
آرام می‌گیرم و به یاد می‌آورم که در حضور خداوند هستم.
(برادر ریک کاری . اسرار پخت نان یسوعی)
اگر در سیر و سفر غذایی‌تان فکر کنید دوره گذار، تنها قبل و بعد از غذاست، اشتباه می‌کنید. شما همیشه می‌توانید درباره آنچه انجام می‌دهید تأمل کنید. همیشه می‌توانید یک نفس عمیق بکشید. همیشه می‌توانید یک ارتباط مقدس برقرار سازید.
در تعالیم راهبان مسیحی چیزی هست که درنگ(statio) خوانده می‌شود. در اینجا منظور لحظه‌ایست که بین لحظه‌هاست. فاصله‌ایست بین آن زمان‌هایی که مشغولید. بنابراین می‌توانید به آن به عنوان یک دوره گذار کوچک نگاه کنید. شما حتماً چنین تجربه‌ای دارید، مثلاً وقتی فکر می‌کنید که لحظه بعد چه کنید یا وقتی دمی تأمل می‌کنید تا تجدید قوا کنید.
با درنگ این تأمل، شکلی آگاهانه پیدا می‌کند. در لحظه حال بیارامید. یک نفس آگاهانه و فارغ از هر تمایل بکشید و به این فکر کنید که لحظه دیگری غیر از اکنون در کار نیست.

 


در تمام طول روز
چشمان خود را به شگفتی‌های درنگ باز کنید.

 

 

وعده به وعده

 

 آداب

ای پدر ما که در آسمانی‌،
نام تو مقدس باد.
ملکوت تو بیاید.
اراده تو چنانکه در آسمان است‌، بر زمین نیز کرده شود.
نان کفاف ما را امروز به ما بده‌.
(دعای مرسوم مسیحی)
آیا تا به حال دعایی شبیه این دعا را شنیده یا خوانده‌اید؟ من یک بار وقتی به دیدن دوستانم در یک صومعه مسیحی رفته بودم، این تجربه را داشتم. دعاهای قدیمی متعددی شبیه این دعا هست که می‌توانید انتخاب کنید و در زمان غذا در منزل خود یا حتی بیرون از منزل بخوانید.
آیا لازم است همان دعا را مکررا بخوانید؟ این که چگونه یک دعا را به کار ببرید موضوعیست که مربوط به خود شماست. من شخصا دعایی به کار می‌برم که از تلفیق چند دعای قدیمی به دست آمده است. در عین حال بسته به موقعیت تغییرش می‌دهم. وقتی به خود آزادی آزمودن دعاها و عبارت‌های مختلف را می‌دهید، می‌توانید اتفاقاتی که در لحظه رخ می‌دهد را نیز به دعای خود راه دهید.

 


چقدر می‌توانید هنگام دعا خودجوش و در لحظه عمل کنید؟

 

 

وعده به وعده

 

 تناول

وقتی بعد از سه هفته روزه‌داری اولین لقمه غذا را در دهان گذاشتم،
به همه آنچه زندانیان محکوم و خلبان‌های جان به در برده از سقوط و تبعیدی‌ها دور از خانه و کاشانه به خوبی می‌دانند، رسیدم.
این که غذا زندگیست و غذا خوردن بله گفتن به زندگیست.
(فیلیپ زالسکی و پل کوفمان . هدایای روح)
قطب مخالف خوردن، روزه گرفتن است. آیا تا به حال روزه گرفته‌اید یا به هر شکل از غذا دور مانده‌اید؟ در بسیاری از مذاهب و سنن روزه و عید در کنار هم هستند. یک وقفه در خوردن به شما این امکان را می‌دهد که ارزش غذا را بهتر دریابید و قدر بدانید. این کار به دستگاه گوارش شما هم استراحت می‌دهد. اگر از این که مدتی بی‌غذا بمانید ترس دارید، ممکن است این ترس دلایلی داشته باشد، مثلا تجربه گرسنگی یا غذای کافی در اختیار نداشتن در گذشته. در اختیار داشتن غذا در تمام اوقات ممکن است به شما احساس امنیت و اطمینان بدهد. این احساس‌ها طبیعیست.
اگر پیوسته می‌خورید و نمی‌دانید که چرا می‌خورید، خوب است بدانید که گهگاه غذا نخوردن هم خوب و خالی از اشکال است. در حقیقت شما هر شب از غذا فاصله می‌گیرید و صبح روز بعد روزه خود را می‌شکنید.

 


بگذارید ترستان از نداشتن غذای کافی بریزد.
سپس هر لقمه غذا را با قدرشناسی و بله گفتن به زندگی میل کنید.

 

 

وعده به وعده

 

 ارتباط

یک بندباز می‌تواند با تمرکز، روی طناب راه برود.
اما تمرکز لازم برای دنبال کردن راه حقیقت… بسی بزرگ‌تر است.
(مهاتما گاندی . عهدها و آئین‌ها)
چگونه می‌توانید در طی وعده‌های غذا حقیقت را در رابطه خود با دیگران وارد سازید؟ آیا شده یک وعده غذاییتان خراب شود چون حقایق شخصیتان با حقایق شخصی دیگران مطابقت نداشته است؟
اگر شما یا شخص دیگری در حین غذا عصبانی یا تعصب‌آمیز برخورد کنید، چگونه بر شیوه غذا خوردن یا انتخاب‌های غذاییتان اثر می‌گذارد؟ آیا غذایتان را سریع‌تر می‌خورید یا با ناراحتی میز غذا را ترک می‌کنید؟ آیا با عصبانیت دسر بیشتری می‌خورید تا رنجش خود را برطرف سازید؟ رقابت‌جویی و خشم در هنگام غذا مضر و بی‌حاصل است.
شما می‌توانید با تشخیص سختگیری‌های خود شروع کنید. آنگاه با هر لقمه‌ای که می‌خورید بخشی از آنها را از خود دور کنید. همدلی‌های خود را با دیگران تقسیم کنید و نه خشم و قضاوتتان را، تا از این طریق آرامش را در هنگام خوردن تجربه کنید. وقتی چنین می‌کنید بنگرید که چگونه سبک غذا خوردنتان تغییر می‌کند. احساسات خود را تغییر دهید تا شیوه خوردنتان تغییر کند.

 


تعصب‌ها و فکرهای بسته‌تان
چگونه بر غذا خوردنتان اثر می‌گذارد؟

 

 

وعده به وعده

 

 عزیمت

متکی بودن به خود در انجام کارهای کوچک، مثل تمیز کردن با دقت ظرفها بعد از غذا، انجام تکالیف و کارهای سخت با ظرافت و هشیاری و نه به هم کوبیدن ظرفها و کتری‌ها، کمک می‌کند تمرکز فرد افزایش یابد و تعلیم و پرورش وی آسان‌تر شود.
(آچان چا . راهب بودایی)
آیا بعد از غذا با آرامش و تامل به کار تمیز کردن ظرفها می‌پردازید؟ آیا زمین را با ظرافت جارو می‌کنید؟ یا آشپزخانه را نامرتب و ظرفشویی را پر از ظرفهای نشسته باقی می‌گذارید؟
راه درست یا نادرستی برای مواجه شدن با موضوع تمیز کردن وجود ندارد. آنچه مهم است این است که ترک آشپزخانه را بعد از غذا، آنطور که باید و شاید تجربه کنید. هر کاری که می‌کنید ببینید آیا می‌توانید آن را هوشیارانه و با توجه تمام انجام دهید؟ اگر ظرفها را در ظرفشویی می‌گذارید تا بعدا بشویید فکورانه این کار را انجام دهید. از این لحظات تمیز کردن استفاده کنید تا رفتار و افکار خود را آرام‌تر سازید.
فایده تمیز کردن آگاهانه فقط در کم شدن احتمال شکستن ظرفها نیست. این شیوه در طولانی‌مدت منجر به همدلی فرد با خود می‌شود. اگر تا به حال آگاهانه تمیز کردن را تجربه نکرده‌اید بد نیست امتحانش کنید.

 


آگاهانه تمیز کردن را
از طریق آرام گرفتن بعد از غذا تجربه کنید.

 



صفحه قبل               صفحه بعد


اسکرول به بالا
مشترک گاهنامه سیبیتا شو
ایمیلت را وارد کن و دکمه اشتراک را بزن
خواندنی‌ها، دیدنی‌ها و شنیدنی‌های جذاب سیبیتایی
ثبت نامت انجام شد
منتظر شماره‌های بعدی گاهنامه سیبیتا باش