وعده به وعده

 

وعده به وعده – قسمت بیست و چهارم

مترجم: دکتر فرید ذاکر | مدیر و طراح برنامه سیبیتا

 

وعده به وعده

 

 ورود

کمی وقت بگذارید و یک موقعیت دلخواه در خانه‌تان و در احساساتتان شکل دهید
و هر روز در آن به تفرج بپردازید.
(دون جرارد . یک کاسه)
آیا پیش آمده در قفسه‌ای را باز کنید و در آن چیزی بیابید که فراموشش کرده بودید؟ چیز دلخواهی که به وجدتان آورد؟ آشپزخانه یا رستوران را یک موقعیت استثنایی در نظر بگیرید که قرار است در آن چیزهای دلخواهتان را بیابید. راز رخ دادن این ماجرا در نوع نگرش شماست.
خاطراتتان را مرور کنید و زمانی راکه یک وعده غذای مهم در پیش داشتید به یاد بیاورید. آیا قرار بود به یک رستوران جدید بروید که تعریف زیادی از آن شنیده بودید؟ آیا قرار بود یکی از غذاهای دلخواهتان را بخورید؟ آیا قرار بود کسی را ببینید که مدتهای خیلی طولانی ندیده بودید؟ خوب است بدانید که می‌توانید همان احساس هیجان‌انگیز را در وعده بعدی خود بازآفرینی کنید.
با قصد تدارک یک غذای ویژه شروع کنید. این ویژگی می‌تواند پختن و آماده کردن یک غذای خاص یا دعوت از یک دوست جدید برای شام باشد. این تغییر چه کوچک باشد و چه بزرگ، کاری بکنید که برایتان شادی به ارمغان بیاورد و لبخند بر لبانتان بنشاند.

 


قصد کنید که شادی و سرور را به غذای خود بیفزایید.

 

 

وعده به وعده

 

 انتخاب

غذا دانش و خردی است برای روح.
(دونالد آلتمن)
عجیب‌ترین و نامتعارف‌ترین غذایی که تا به حال طعمش را تجربه کرده‌اید کدام است؟ آیا می‌دانید همین سیب معمولی دو هزار نوع مختلف دارد؟ از نوع شیرین گرفته تا ترش و در هر رنگی که بخواهید. سیبها فقط یک نمونه از تنوع شگفت‌انگیز غذاها هستند. آیا مثلا سیب فوجی را تجربه کرده‌اید؟ یا سیب سویسی را؟ یا سیب فندقی را؟ یا سیب طلایی را؟ آیا می‌دانید یونانیان باستان حداقل دوازده نوع سیب مختلف پرورش می‌دادند؟
انتخاب‌های غذایی هوشمندانه می‌تواند شما را به طرق مختلف تغذیه کند. می‌تواند سبب رضایت حواس شما شود، به شما درک و خرد عمیق‌تری در باره سیاره‌تان بدهد، کمک کند طیفی از طعمها و مزه‌های گوناگون را کشف کنید و دامنه درک اکولوژی خود را از هر دو بعد معنوی و مادی گسترش دهید.
به همین ترتیب هنگام خرید یا پرورش گیاهان خود را به انواع آشنا محدود نکنید. میوه‌های فوق‌العاده‌ای مثل کیوی‌های کوچک هست که به شکل تجاری به فروش نمی‌رسند، اما برای پرورش در دسترسند.

 


روحتان را با آثار هنری زمین تغذیه کنید.

 

 

وعده به وعده

 

 تدارک

به خرید می‌رویم و بعد همه‌اش احساس گناه می‌کنیم،
چون خریدمان را با پیش‌زمینه و آمادگی قبلی انجام نمی‌دهیم.
(ساندرا لی . نویسنده)
آیا تا به حال این احساس را داشته‌اید که باید همه غذاهایتان را فی‌البداهه و بدون آمادگی قبلی، یعنی به همان شیوه مادربزرگتان تهیه کنید؟ درست است که تازگی غذا و اجزای آن اهمیت دارد، اما در مواقعی، تهیه و تدارک غذا می‌تواند به یک شیوه متعادل‌تر و امروزی‌تر هم انجام پذیرد.
بودا یک روش میانه را معرفی و ترویج می‌کرد که از افراط و تفریط به دور بود. این میانه‌روی می‌تواند در انتخاب و تهیه غذای شما هم به کار رود. ساندرا لی که یک خانم خانه‌دار و در عین حال نویسنده است به ترکیب خوراکی‌های تازه و بسته‌بندی شده اعتقاد دارد و به این نکته اشاره می‌کند که خیلی از رستوران‌های خوب همین کار را می‌کنند.
یک ایده دیگر می‌تواند این باشد که بعضی اجزا را به ابتکار خود و بعضی دیگر را از محصولات بسته‌بندی شده یا بعضی وعده‌های غذایی را به شیوه خود و بعضی دیگر را از غذاهای آماده استفاده کنید. خود را مجبور و مقید به اتخاذ یک شیوه همه یا هیچ نکنید.

 


در تدارک غذای امروز شیوه متعادلی را در پیش گیرید
که متناسب با شرایط زندگیتان باشد.

 

 

وعده به وعده

 

 آداب

پدربزرگ ما
مراد مقدس ما
به ما عشق و محبت و شرف بیاموز.
باشد که زمین را بدان التیام بخشیم.
و همدیگر را بدان التیام بخشیم.
(دعای بومیان آمریکا)
آیا تا به حال به دعای زمان غذا به عنوان شیوه‌ای برای التیام بخشیدن سیاره‌مان اندیشیده‌اید؟ اگر عجیب به نظرتان می‌رسد خوب است بدانید که می‌توانید تقریبا هر ایده‌ای را به دعا و آداب زمان غذایتان بیفزایید. به عنوان مثال، خیلی از مذاهب بومی آمریکا بر دریافت به اندازه نیاز و به موازات آن بازپس دادن به طبیعت برای حفظ تعادل آن، تاکید دارند.
شما چگونه می‌توانید چیزی را به زمین بازپس دهید؟ مثلا می‌توانید هنگام دعای زمان غذا با خود عهد ببندید با رفت و آمد کمتر به مراکز خرید غذایی، در مصرف انرژی صرفه‌جویی کنید یا این که هر وقت امکان داشت مواد مصرفی خود را بازیافت کنید. خلاق باشید و راههایی برای باز پس دادن دین خود به طبیعت بیابید.
درست است که خیلی از ما نعمات و امکانات زیادی در اختیار داریم. اما این بدان معنا نیست که از مراقبت از سیاره‌تان و آنهایی که با شما بر آن زندگی می‌کنند، دست بکشید.

 


چیزی را به زمین
که زندگی شما را تداوم می‌بخشد
بازپس دهید.

 

 

وعده به وعده

 

 تناول

آمارها نشان می‌دهد از میان کسانی که عادت به خوردن پیدا می‌کنند،
تعداد اندکی جان به در می‌برند.
(والاس ایروین . نویسنده)
آیا شما بیش از اندازه غذا می‌خورید؟ یا شاید کمتر از حد لازم می‌خورید؟ اگر چه خیلی از ما با مشکل خوردن دست به گریبان هستیم، اما این موضوع با مشکل اعتیاد به الکل یا قمار کاملا متفاوت است. مثلا شما می‌توانید از الکل پرهیز کنید و زنده بمانید. اما نمی‌توانید مدت طولانی از غذا پرهیز کنید و زنده بمانید.
اگر با موضوع خوردن دست و پنجه نرم می‌کنید به این پیشنهاد عمل کنید: یک گیاه انتخاب کنید و در آشپزخانه‌تان بگذارید. هر گل و گیاه آپارتمانی قابل قبول است. حالا بیاموزید که از آن مراقبت کنید تا ببینید بدون مراقبت صحیح و آب دادن منظم چقدر آسیب‌پذیر است. اما با مراقبت مناسب می‌توانید شاهد رشد و شکوفایی‌اش باشید. به همین ترتیب با غذا خود را تغذیه و از خود مراقبت کنید.
و نیز باید با آنچه امروز و این لحظه می‌خورید در صلح و صفا باشید. با اشتهای طبیعی‌تان به غذاهای سالم همدلی و همراهی کنید. با تمایلات نه چندان سالم غذاییتان همدلی کنید. واقعیت غذایی را که در مقابلتان است بپذیرید. حالا برای خاطر سلامتی‌تان یک لقمه کمتر (یا شاید بیشتر) از دیروز بخورید.

 


انتخاب‌های غذایی امروز و میل و اشتهای انسانی‌تان را
با عشق و همدلی بپذیرید.

 

 

وعده به وعده

 

 ارتباط

بخشش و گشاده‌دستی، آفریننده عشق است.
(لائوتزو . فیلسوف تائوئیست)
آیا غذا دادن به دیگران برایتان آسان است؟ آیا قبول کردن غذا از دیگران برایتان آسان است؟ آموزش بخشیدن از طریق غذا یکی از مهمترین آموزش‌های معنویست. به این دلیل که بخشیدن غذا، مخصوصا غذایی که خودتان پخته‌اید، چشم پوشیدن از چیزی باارزش است.
در فرهنگ بودایی مرسوم است که مردم به راهب‌ها غذا بدهند. از آنجا که راهب‌ها نمی‌توانند از طریق دیگر غذا بپذیرند، این بخشش برای ادامه زندگی آنها ضروریست.
من شخصا به یاد دارم زمانی که یک راهب بودم، کسی به من غذا داد. من بسیار تحت تاثیر این عمل حاکی از بخشش و عشق قرار گرفتم. در آن لحظه به واقعیت ارتباط بین تمام انسان‌ها پی بردم. دریافتم همانقدر که فکر می‌کنیم مستقل هستیم، در واقع برای ادامه زندگی‌مان به دیگران وابسته‌ایم. این درس مهمی بود درباره همراهی بخشش و عشق.

 


امروز با بخشیدن کمی غذا
عشقتان را بروز دهید.

 

 

وعده به وعده

 

 عزیمت

یک فضای خالی به شما انتخاب‌های متعدد و امکانات جدید عرضه می‌کند.
(سانایا رومان . رشد معنوی)
آیا وقتی میز شام را ترک می‌کنید معده‌تان اغلب متورم و سنگین است؟ یا سبک اما راضی؟ احساس شما می‌تواند سرنخی برای تشخیص این موضوع باشد که زیاد غذا خورده‌اید. گاهی زیاد خوردن و داشتن یک معده پر می‌تواند به یک عادت تبدیل شود.
در اینجا یک تمرین بعد از غذا به شما معرفی می‌کنیم که کمکتان می‌کند شکل جدیدی از احساس پری را تجربه کنید. یک صندلی راحت پیدا کنید، بنشینید و به شکل معمولی شروع به نفس کشیدن کنید. مقدار هوایی که به درون می‌کشید را حس کنید. بعضی نفسها عمیق‌تر از بقیه هستند، سعی کنید نفس عادی و معمولی خود را بیابید.
توجه کنید که چگونه هر نفس به طور طبیعی و بدون هیچ زحمتی، هوای کافی به شما می‌رساند. حالا یک نفس خیلی عمیق و طولانی بکشید طوری که شکم و سینه شما را پر کند. آنقدر نگه دارید که تحملش دشوار شود! حالا نفستان را بیرون دهید و آسوده و راحت شوید.
تصور کنید که قرار بود در هر نفس آنقدر هوا به درون ریه‌هایتان بکشید که دیگر هیچ جایی در آنها باقی نماند. وقتی غذا می‌خورید، نفس می‌کشید یا زندگی می‌کنید سعی کنید قدری فضای خالی برای چیزهای دیگر باقی بگذارید.

 


در این باره تامل کنید که باقی گذاشتن قدری فضا در ریه‌ها و معده‌تان
می‌تواند چقدر راحت و طبیعی باشد.

 



صفحه قبل               صفحه بعد


پیمایش به بالا
مشترک گاهنامه سیبیتا شو
ایمیلت را وارد کن و دکمه اشتراک را بزن
خواندنی‌ها، دیدنی‌ها و شنیدنی‌های جذاب سیبیتایی
ثبت نامت انجام شد
منتظر شماره‌های بعدی گاهنامه سیبیتا باش