وعده به وعده

 

وعده به وعده – قسمت هجدهم

مترجم: دکتر فرید ذاکر | مدیر و طراح برنامه سیبیتا

 

وعده به وعده

 

 ورود

احساس گرسنگی مثل یک ساعت درونی به شما می‌گوید چه وقت هنگام خوردن است.
(دبورا کستن . غذا دادن به جسم، تغذیه روح)
بدن شما در هماهنگی با آنچه ریتم شبانه‌روزی یا چرخه بیست و چهارساعته بیولوژیک گفته می‌شود کار می‌کند. این چرخه، میزان خواب، نوسانات هورمون‌ها و احساس گرسنگی شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد. عوامل دیگری هم می‌توانند بر گرسنگی شما تاثیر بگذارند مثل تغییر در میزان قند خون.
شما شاید ندانید میزان هورمون‌ها یا سطح قند خونتان کی بالا یا پایین می‌روند، اما می‌توانید مواقعی را که گرسنگی در اثر محیط دور و برتان، استرس و دیگر علتهای بی‌ارتباط با گرسنگی بیولوژیک پیدا می‌شود تشخیص دهید.
اگر مستقیم و بی‌مقدمه سراغ یخچال می‌روید یا بعد از یک روز پراسترس بدون برنامه‌ریزی قبلی از فروشگاه‌های غذاهای آماده سر درمی‌آورید، نیاز دارید هشیاریتان را فعال سازید و به کار بندید. این عادت را در خود ایجاد کنید که وقفه‌های کوتاه در کارتان داشته باشید و سه دقیقه نفسهای عمیق شکمی بکشید تا میزان استرستان را کاهش دهید. دیگر این که مطمئن گردید همیشه میان‌وعده‌های سالم در ماشین یا میز کارتان دارید.

 


تفاوت بین گرسنگی بیولوژیک و گرسنگی ناشی از استرس را تشخیص دهید.
استرس خود را با نفس کشیدن‌های آگاهانه و میان‌وعده‌های سالم تقلیل دهید.

 

 

وعده به وعده

 

 انتخاب

مسیر آزادی ما را به مقصد آزادی نمی‌رساند.
مسیر انضباط است که ما را به هدف آزادی نایل می‌کند.
(عنایت خان . نتهایی از یک موسیقی نیمه‌تمام)
آزادی در انتخاب‌های غذاییتان به این معناست که با خردمندی، غذاهایی را که طول عمر و سلامتی به شما ارزانی می‌دارند، تشخیص دهید و انتخاب کنید. آزادی به معنای خوردن هر چیز و همه‌چیز بدون توجه به عواقبش نیست. لازم است محدودیت‌هایی در موضوع خوردن برای خود در نظر بگیرید، حداقل در شروع کار و وقتی می‌خواهید قدرت انتخاب‌های عاقلانه را در خود پرورش دهید.
روزی که خوردن متعادل و لذتبخش در شما به شکل طبیعی بروز می‌کند آنچه می‌خواهید می‌خورید و نیز به همان اندازه که فکر می‌کنید مناسب است. تا آن روز شیوه انضباط را به کار بندید تا قدرت درونی لازم را در خود شکل دهید.
این اشتباه را نکنید که فکر کنید انضباط به معنای وضعیت همه یا هیچ است. نباید این تصور خوشخیالانه را داشته باشید که می‌توانید عادت‌های غذایی را که نیروی سالیان پشتشان است به ناگهان تغییر دهید. تغییرات را به تدریج ایجاد کنید. با خودتان مهربان باشید! سراغ تغییرات کوچکی بروید که می‌توانید با موفقیت از عهده‌شان برآیید.

 


کوچک‌ترین تغییری که امروز می‌توانم در شیوه خوردنم بدهم
و از عهده انجامش برآیم کدام است؟

 

 

وعده به وعده

 

 تدارک

هیچ شکستی واقعا شکست نیست مگر این که از سعی و تلاش دست برداریم.
شکست در واقع می‌تواند یک نعمت باشد در لباس مبدل، یا یک درس ضروری.
(سوامی پراباواناندا و کریستوفر ایشروود . شیوه شناخت خداوند)
آیا تا به حال غذایی درست کرده‌اید که افتضاح از کار درآمده باشد؟ این سرافکندگی‌ها فقط یک چیز را ثابت می‌کنند، این که شما انسان هستید. مهارت پختن املت یک‌روزه به دست نمی‌آید. تجربه مختصر من در پیچیدن سوشی حاکیست هفته‌ها تمرین لازم است تا بشود یاد گرفت چطور باید گیاهان دریایی را با مقدار مناسب برنج پوشاند و مقدار مناسب خرچنگ و خیار و آووکادو داخلش قرار داد تا به خوبی پیچیده شود.
شاید واقعا آنقدر هم مهم نباشد که این کار را به درستی انجام دهید و آنچه بیشتر اهمیت دارد این است که یاد بگیرید با خودتان در صلح باشید و اشتباهاتتان را بپذیرید. این به معنای سعه صدر و پذیرش نسبت به دیگران هم هست. همسرتان، دوستان و فرزندان و هم‌اتاق‌هایتان که ممکن است در تدارک غذا به شما کمک کنند.
در طی تدارک غذا با یادگیری بیشتر در مورد خود اجازه رسیدن و پخته شدن را به خود بدهید.

 


امروز کدام نکته جدید را
در مورد تدارک غذا و آشپزی می‌توانید بیاموزید؟

 

 

وعده به وعده

 

 آداب

خدا چیزی را که از آن مردمی است دگرگون نکند
تا آن مردم خود دگرگون شوند.
(قرآن)
قلب شما در زمان به جا آوردن آداب زمان غذا به شما چه می‌گوید؟ آیا از غذا واهمه دارید؟ آیا از این که مجبورید با کس دیگری غذا بخورید دلخورید؟ از این که برنامه غذاییتان را خوب رعایت نمی‌کنید عصبانی هستید؟ یا از وزن و اندازه‌تان ناراضی و خجالت‌زده‌اید؟
تا زمانی که در هنگام دعای زمان غذایتان این احساسات را نپذیرید و به رسمیت نشناسید، پشت سر گذاشتنشان دشوار خواهد بود. فرآیند شفا با پذیرش شروع می‌شود.
با تعیین و تجربه صادقانه احساسات خود قبل از خوردن شروع کنید. شاید حتی بخواهید چیزی شبیه این را به دعای زمان غذایتان اضافه کنید: اگرچه این غذا خالی از کالری نیست، می‌خواهم که خالی از شرمساری و تقصیر باشد. شرمساری بماند برای وقتی دیگر. من هم‌اکنون در آرامش غذا می‌خورم.

 


تصمیم بگیرید با پذیرش احساساتتان
یک وعده خود را در آرامش صرف کنید.

 

 

وعده به وعده

 

 تناول

چرا باید تا فردا صبر کنم، وقتی همین امروز می‌توانم بخورم؟
(خانم پیگی . شخصیت عروسکی)
درست وقتی فکر می‌کنید رفتن به آشپزخانه امن و بی‌خطر است خود را در وضعیت خانم پیگی احساس می‌کنید. خوشبختانه می‌توانید با ارضا کردن خود از طریق هشیاری حواس، کیفیت را جایگزین کمیت کنید .
پنج دقیقه قبل از غذایتان یک دانه انگور، یک قطعه هویج، ساقه کرفس یا سبزی و میوه کوچک دیگری را انتخاب کنید. با دقت آن را بررسی کنید. فکر کنید که چطور از دل زمین سر برآورده است. گیاه نورسش چه شکلی بوده است؟ چقدر طول کشیده تا بالغ شده و رسیده؟ با دقت به رنگ آن نگاه کنید، شکلش، اندازه‌اش، قوامش. آیا عطری دارد؟
یک گاز کوچک از آن بزنید. آیا تردست یا نرم؟ آیا پوست دارد؟ آیا شیرین است؟ ترش است؟ هنگام خوردن چه احساسات و افکاری در شما پدید می‌آید؟ فکر کنید که این غذا در بدن شما چگونه هضم و جذب می‌شود؟ تا پنج دقیقه به این شیوه ادامه دهید. با درک و چشیدن و کشف کردن هر قطعه کوچک. حالا این هشیاری را به کل آن وعده غذایتان تعمیم دهید.

 


پنج دقیقه قبل از غذایتان یک خوراکی را با هشیاری بچشید.

 

 

وعده به وعده

 

 ارتباط

باید به یاد داشته باشید و به فرزندان خود بیاموزید که رودها برادران ما و شما هستند
و باید از این پس با رودها همانقدر مهربان باشید که با برادرانتان هستید.
(رئیس سیاتل)
آیا شما ظرفها، شیشه‌ها و قوطی‌های غذایتان را بعد از خوردن محتویاتشان بازیافت می‌کنید؟ آیا سعی می‌کنید از پاک‌کننده‌ها و ضدعفونی‌کننده‌هایی که به محیط زیست لطمه‌ای نمی‌زنند استفاده کنید؟
شما با اعمال و رفتارتان یک الگوی موثر می‌سازید. مثلا وقتی مراقبید منابع طبیعی را هدر ندهید، حفظ محیط زیست را یاد می‌دهید. با هدر ندادن غذا اساسی را بنیان می‌گذارید که ارزشمند است. اگر غذا آنقدر مهم است که به شما زندگی ارزانی می‌دارد پس آنقدر هم مهم هست که محافظت شود و عاقلانه مورد استفاده قرار گیرد.
حتی هنگام دور ریختن غذا فکر کنید چکار می‌توانید با آن بکنید. غذاهای کنسرو شده و استفاده نشده‌تان را در اختیار موسسات خیریه قرار دهید. دفعه بعد که با همسایگانتان دور هم هستید بگذارید آنها بدانند که تصمیم گرفته‌اید غذای خود را به نیازمندان هدیه دهید.

 


صرفه‌جویی و قناعت بی‌نیازیست.
چگونه می‌توانید هشیارانه‌تر به حفظ غذا بپردازید؟

 

 

وعده به وعده

 

 عزیمت

خوردن انسانیست، گوارش آسمانی.
(چارلز ت.کوپلند)
آیا توجه کرده‌اید تنها زمانی که به گوارشتان فکر می‌کنید وقتیست که این فرآیند درست کار نمی‌کند؟ به نظر عادلانه نمی‌رسد که همه افتخار نصیب خوردن شود، در حالی که همه کار به عهده گوارش باشد.
گوارش کدام غذاها برای شما سخت است؟ توجه به این امر ممکن است منجر به شکل‌گیری خاطرات ناراحت‌کننده حول و حوش بعضی تجربه‌های غذایی شود. اما به این ترتیب به الگویی از کیفیت هضم غذاهای مختلف می‌رسید.
اگر نتوانید غذاهای یک رژیم خاص را آماده کنید شاید آن رژیم خیلی برایتان مناسب نباشد. به همین قیاس اگر مشکلات گوارشی دارید خوب است با یک متخصص تغذیه در باره انتخاب یک برنامه غذایی مناسب‌تر صحبت کنید. خوشبختانه جایگزین‌های قابل قبول متعددی برای بیشتر غذاها وجود دارد.

 


بگذارید گوارشتان
سمت و سوی غذاهای دریافتی‌تان را تعیین کند.

 



صفحه قبل               صفحه بعد


پیمایش به بالا
مشترک گاهنامه سیبیتا شو
ایمیلت را وارد کن و دکمه اشتراک را بزن
خواندنی‌ها، دیدنی‌ها و شنیدنی‌های جذاب سیبیتایی
ثبت نامت انجام شد
منتظر شماره‌های بعدی گاهنامه سیبیتا باش