وعده به وعده – قسمت شانزدهم

مترجم: دکتر فرید ذاکر | مدیر و طراح برنامه سیبیتا

 

ورود علم به این که چه چیزی امکان‌پذیر است سرآغاز شادیست. (جورج سانتایانا . فیلسوف) فرض کنید بدانید قرار است وعده بعدی غذای شما شگفت‌انگیزترین و عمیق‌ترین تجربه کل زندگیتان باشد. این فرض چگونه وعده بعدیتان را تحت تاثیر قرار می‌دهد؟ مشخص است که در آن صورت با اشتیاق تمام به سوی وعده بعدی خود می‌شتابید. هرچند ممکن است عجیب به نظر رسد اما وعده بعدی شما می‌تواند واقعا سرآغاز شادی باشد. می‌تواند طلوع یک آگاهی کامل‌تر نسبت به عادت‌های غذاییتان باشد. می‌تواند چشم از خواب باز کردن یک خاطره غذایی قدیمی باشد. می‌تواند بار اول باشد که یک انتخاب غذایی نو می‌کنید. می‌تواند راه جدیدی برای ارتباط با عالم بالا پیش رویتان باز کند. می‌تواند دریچه‌ای برای ارتباط عمیق‌تر با یک انسان دیگر باشد. یا این که درک جدیدی از عطر و طعم غذا به شما پیشکش کند. همه اینها و بیشتر از اینها شدنی‌ست. همه در انتظار شماست… در وعده بعدی غذایتان.   □ به همه آنچه در وعده بعدی غذایتان ممکن است رخ دهد آگاه باشید.

 

انتخاب انتخاب‌ها زندگی ما را خاص می‌کنند. مثل حرف اول اسم ما روی حوله شخصیمان هستند. انتخاب‌های ما امضای ما را بر زندگیمان حک می‌کنند. (دونا شاپر . حفظ سبت) آیا بعضی وقت‌ها حس می‌کنید تعداد انتخاب‌هایی که باید انجام دهید زیاده از حد است؟ در این اوضاع و احوال، غذا هم خود تصمیم دیگریست که باید گرفته شود. بنابراین اگرچه شاید موضوع انتخاب جذاب باشد اما ممکن است به شکل قابل درکی دشوار هم باشد. تعداد انتخاب‌هایی که در هر روز انجام می‌دهید واقعا حیرت‌آور است. مثلا از همان اول باید تصمیم بگیرید ساعت خود را برای چه زمانی تنظیم کنید و بیدار شوید. از آنجا که از نظر زمان در مضیقه هستید ممکن است انتخاب‌های صبحگاهی خود را محدود کنید و به یک روال تکراری برای آماده شدن برای شروع روز جدید بسنده کنید. به علاوه باید تصمیم بگیرید که آیا اصلا گرسنه هستید و این که برای صبحانه چه می‌خواهید بخورید. متاسفانه صبحانه اغلب قربانی روال تکراری هر روزه می‌شود. این که کسب یک طریقه عادتی برای خوردن آسان است جای تعجب ندارد. عادت، انتخاب‌های شما را کاهش می‌دهد و سبب می‌شود آنچه مانوس‌تر است را بخورید، با غافلگیری کمتر.   □ آگاه باشید شیوه‌های عادتی شما چگونه بر اشتهایتان تاثیر می‌گذارند و به آنچه صبحها می‌خورید شکل می‌دهند. آیا عادت‌های شما سودمندند؟

 

تدارک اگر کسی از نحوه سفت شدن و بستن کرم شیر و تخم‌مرغ یا قوام گرفتن خمیر، دستخوش شگفتی و شعف نمی‌شود، امید زیادی به آشپز شدنش نمی‌رود. (روبرت فارار کاپون . نویسنده) از خیلی جهات، حضور در زمان غذا به کیمیاگری‌های قدیمی شباهت دارد، یعنی یک عنصر عادی را به عنصر باارزش‌تر تبدیل می‌کند. وقتی غذایی آماده می‌کنید می‌توانید با استفاده از مهارت حضور، آهنگ درونی و توجهتان را معطوف به حسهایتان کنید که البته این دقت و توجه می‌تواند به همه وجوه و تجربیات خوردنتان تسری پیدا کند. می‌توانید روی کار دستهایتان با غذا تمرکز کنید. حتی اگر فقط دارید یک غذای یخزده را از فریزر خارج می‌کنید سردی بسته غذا را روی پوستتان حس کنید. بافت غذایی را که آماده می‌کنید حس کنید. آیا نرم است؟ سفت است؟ دانه دانه است؟ پرزدار است؟ آیا خیس است، مرطوب است یا خشک؟ چه رنگی دارد؟ وقتی این حسها را تجربه می‌کنید به واکنش ذهن خود توجه کنید. آیا این حسها خوشایندند یا ناخوشایند یا معمولی؟ وقتی ذهنتان به سوی موضوع دیگری متوجه می‌شود، به ظرافت آن را به سمت حس خود بازگردانید.   □ هنگام آماده کردن غذا نسبت به حسهایتان آگاه باشید.

 

آداب بادا که خداوند این نذر ما را بپذیرد و غذای ما را متبرک گرداند و نیرو به جسممان و توان به ذهنمان و از خود گذشتگی خالصانه در قلبمان برای خدمت به او قرار دهد. (پاراماندا . فرزانه هندو) وارد کردن نگرش خود را در میانه ندیدن و ازخودگذشتگی، در آداب زمان غذا یک تجربه موثر و جذاب است. به واسطه آن می‌توانید برکت، سپاس و فداکاری را همزمان تجربه کنید. یک وجه از هر دعای مذهبی دریافت و ارسال عشقتان به درگاه خداوند است. آدابی که حامل ازخودگذشتگیست نظیر آنچه پاراماندا ذکر می‌کند دریچه‌های قلب شما را باز می‌کند، نه فقط به سوی عالم بالا بلکه به سوی همه چیزهایی که در پیرامون خود هنگام غذا می‌یابید. اگر فردی مذهبی نیستید می‌توانید به این تمرین آئینی به دید عاملی بنگرید که ذهن شما را به سوی اسرار طبیعت و زمین می‌گشاید یا عشق و توجه شما را نسبت به خانواده‌تان نمایان می‌کند. این که می‌توانید مکنونات قلبیتان را بیان کنید فرصت باارزشیست که در اختیار شما گذاشته شده است. شما می‌توانید با ثبت شیوه اتصالتان به منشا و مبدا معنوی، آداب خاص خود را برای ازخودگذشتگی به وجود آورید. از دعاها یا شعرهایی که هست الهام بگیرید، یا این آداب ازخودگذشتگی را اختصاصا خودتان پدید آورید.   □ در هنگام غذا عمیق‌ترین ارتباط قلبی را با عالم معنا برقرار کنید.

 

تناول یک راز هست که هر آدم مجردی که می‌خواهد آشپزی کند باید بداند. اهمیت ندادن به مزه غذا. (پ. ج. اورورک . طنزپرداز و روزنامه‌نگار آمریکایی) آدمهای مجرد معمولا به همین شکل عمل می‌کنند. به یاد می‌آورم در دوران دانشجویی یک هم‌اتاقی داشتم. با تجربه خیلی کمی که در آشپزی داشتیم عجیب نیست غذاهایمان اغلب بی‌مزه یا بدمزه از آب درمی‌آمد. این موضوع برای من اهمیت چندانی نداشت، چون در آن زمان غذا یک موضوع خیلی مهم در زندگیم به حساب نمی‌آمد. دیدگاه شما نسبت به غذا(یا کل زندگی) می‌تواند تاثیر زیادی بر طعم آن غذا در یک روز به‌خصوص داشته باشد. اگر سلیقه‌تان طوریست که به خاطر طعم بعضی غذاها از خوردنشان چشم‌پوشی می‌کنید می‌توانید بر روی موضوع طعم فقط به عنوان یک حس محض تمرکز کنید. این نگرش می‌تواند سبب شود بعضی غذاهای جدید را به برنامه غذاییتان اضافه کنید. آیا تا به حال طعم یک غذا را بدون توجه به این که چقدر آن را دوست دارید یا ندارید توصیف کرده‌اید، آنطور که مثلا یک دانشمند این کار را انجام می‌دهد؟ یک راز آگاهانه خوردن این است که حس محض را بدون قضاوت و با بی‌طرفی تجربه کنید. ببینید آیا وقتی غذا را می‌جوید طعمش تغییر می‌کند؟ محل غذا بر روی زبانتان چه تاثیری بر طعم آن دارد؟ وقتی تلقی‌های شخصی را کنار می‌گذارید و بدون هیچ احساسی فقط به طعم توجه می‌کنید ممکن است دریابید غذایی که دوست دارید یا احیانا دوست ندارید طعم متفاوتی پیدا می‌کند.   □ امروز یک دانشمند شوید و با دقت، طعم غذایی را که می‌خورید بچشید. به آنچه دوست دارید و دوست ندارید توجه کنید ولی بیشتر توجهتان را بر طعم غذا متمرکز کنید.

 

ارتباط آنها که بر روی صندلی‌ها هستند، از آنچه بر روی میز است بسیار مهم‌ترند. (و. س گیلبرت . نمایشنامه‌نویس) هنگامی که همراه دوستان ، خانواده و یا آشنایان غذا می‌خورید، بیشتر به چه چیزی فکر می‌کنید؟ غذا؟ اطرافیانتان؟ یا هر دو؟ بودا بر این نکته تأکید دارد که افرادی که وقتمان را با آنها می‌گذرانیم، تأثیر به‌سزایی بر زندگی ما دارند. این نکته در مورد زمان صرف غذا نیز صدق می‌کند، افرادی که با آنها غذا می‌خورید می‌توانند بر برنامه غذایی، تمایل به خوردن و احساس شما در رابطه با دور هم بودن اثرگذار باشند. اگر کشمکش درونی با غذا دارید، به تأثیر اطرافیانتان هنگام صرف غذا بر نحوه غذا خوردن و انتخابهای غذایی‌تان توجه کنید. آیا وقتی با افرادی که نسبت به نحوه غذا خوردنتان ایراد می‌گیرند غذا می‌خورید، بی‌توجه و ناراحت غذا می‌خورید؟ هنگامی که می‌بینید بی‌توجه و ناراحت غذا می‌خورید، یک نفس آگاهانه بکشید و به لحظه ارزشمندی که در آن هستید بازگردید.   □ به تأثیری که میهمانان شما بر نحوه غذا خوردنتان دارند فکر کنید.

 

عزیمت با هر نفس، جسم شما میلیاردها اتم را به درون خود می‌کشد. اجزای ریز عالم که در طول قرنها از درون موجودات زنده بی‌شمار دیگر گذشته‌اند و تا مدتها بعد از دوران زندگی شما هم به این روند ادامه خواهند داد. (دیپاک چوپرا . غلبه بر عادت‌های مزاحم) اگر بخواهیم موضوع را خیلی ساده کنیم می‌بینیم غذا از درون شما عبور می‌کند و شما را مثل یک باتری شارژ می‌کند. شما را ترک می‌کند بدون این که ردی از خود به جا بگذارد یا این که به شکل معجزه‌آسایی به سلول‌های بدن شما تبدیل می‌شود. وقتی غذا را پشت سر می‌گذارید، آگاه باشید که غذا آنچه را قرار بود انجام دهد انجام خواهد داد. هدف اصلی آن تغذیه شماست. غذا دشمن شما نیست که هدفش چاق کردن، زشت کردن یا ناخوشایند کردن شما باشد. همینطور قرار هم نیست که شما را زیبا، جذاب یا باریک‌اندام کند. اگر در انتخاب‌های غذاییتان، تغذیه و سلامت وجه انرژی وجودتان را مد نظر قرار دهید، می‌توانید غذا را به خوبی پشت سر بگذارید. اما اگر احساسات شما در قید و بند این است که چطور به نظر می‌رسید، در این صورت پشت سر گذاشتن غذا و تجربه خوردن ممکن است سخت باشد.   □ بعد از غذا بر وجه انرژی وجودتان تمرکز کنید و احساسات زمان غذا را پشت سر بگذارید.