وعده به وعده

 

وعده به وعده – قسمت دوازدهم

مترجم: دکتر فرید ذاکر | مدیر و طراح برنامه سیبیتا

 

وعده به وعده

 

 ورود

سبت همچون عروس است
و بزرگداشت آن همچون جشن عروسی است.
(آبراهام جوشوا هشل . سبت)
آیا هر وعده غذایی خود را جشن می‌گیرید؟ آیا هرگز فکر کرده‌اید که می‌توان این کار را کرد؟ بله می‌توانید این کار را بکنید. فقط کافیست از زمان ورود خود استفاده کنید تا انتخاب‌های مختلفی را که دارید بررسی کنید و شادی و سروری که وعده بعدی با خود همراه خواهد داشت را درک کنید.
نظرتان درباره خوردن در یک رستوران یا در پارک چیست؟ یا خنده و خاطره‌گویی با دوستان و همراهان؟ یا نشستن در یک کنج دنج و زیبا و آرام؟ یا غذا خوردن و در عین حال خواندن یک کتاب دلخواه یا تماشای یک میزگرد تلویزیونی مورد علاقه؟
از زمان ورود خود برای به کارگیری و بروز خلاقیت خود استفاده کنید. هر وعده غذا را یک جشن تلقی کردن به این معناست که شما آن وعده را گرامی می‌دارید و محترم می‌شمارید، همانطور که یک روز تولد، بزرگداشت یا سالگرد را گرامی می‌دارید.
یک معنای خوشایند جدید به غذایتان بدهید و آن را از حالت یک بار یا کار دور کنید. با افزودن معانی تازه به غذا یا رژیمتان، در واقع خود را عزیز و گرامی داشته‌اید و رابطه جدیدی با غذا برقرار کرده‌اید.

 


چگونه می‌توانم وعده غذای امروزم را گرامی بدارم؟

 

 

وعده به وعده

 

 انتخاب

آتش مقدس را با غذای سالم در فواصل منظم تغذیه کن…
تا جسمی سالم و قبراق داشته باشی.
(گوپی کریشنا . کاندالینی)
رژیم زمستانیتان چقدر شما را برای از راه رسیدن بهار آماده کرده است؟ اگر در منطقه‌ای با زمستان‌های پربرف زندگی می‌کنید آیا مقدار زیادی غذای گرم می‌خورید که بر سرما غلبه کنید؟ اگر در منطقه‌ای با زمستان‌‌های نه چندان سرد زندگی می‌کنید، نحوه غذا خوردنتان با تغییر فصل چه تغییری می‌کند؟
آیا غذا خوردن شما در هماهنگی با فصل جدید هست؟ زمستان رفته و بهار سر رسیده است. روزها کم‌کم طولانی‌تر می‌شوند. باران‌های موسمی زمین را برای کشت و زرع آماده می‌کنند. درختان بیدار می‌شوند و شکوفه می‌کنند.
خود شما چطور؟ آیا حس می‌کنید دارید با صدای غذاهای تازه و دلچسب بهاری بیدار می‌شوید؟ آیا با بلند شدن روزها در خود احساس انرژی بیشتر می‌کنید؟ چه میوه‌ها و سبزی‌هایی در منطقه شما عمل می‌آید؟ شاید بخواهید امتحانشان کنید، حتی اگر تا به حال این کار را نکرده باشید.

 


تغییرات فصلی غذاها را که نیاز طبیعی جسمتان است حس کنید.

 

 

وعده به وعده

 

 تدارک

زندگی، شتافتن در پی آینده گریزان نیست؛
یا سوختن در اشتیاق گذشته موهوم.
نظر باز کردنیست چون نظر باز کردن موسی به سمت معجزه آن درخت شعله‌ور.
(متن مقدس سلتیکی)
با بهار چرخه سال جدید آغاز می‌شود و با این چرخه، امیدها، رشد و نموها، زندگی‌ها، جنب و جوش‌ها، پیشامدها، تغییرها و شادی‌های تازه از راه می‌رسد.
چه تغییر جدیدی متناسب با این فصل جدید می‌توانید در تدارک غذای روزانه‌تان وارد کنید؟ شاید بتوانید تغییری در احساسات همراه غذا داشته باشید، مثلا رها کردن احساسات منفی در هنگام غذا خوردن. یا شاید بتوانید میز غذا و فضای غذا خوردنتان را به طریقی تدارک ببینید که با مفاهیم عالی رشد و امید در هماهنگی باشد.
خوب است همچنان که روزها طولانی‌تر می‌شود و تحرکتان بیشتر می‌شود، قدم زدن یا ورزش آگاهانه را هم در برنامه خود بگنجانید.

 


انرژی تازه بهاری را در مرحله تدارک خود وارد کنید.

 

 

وعده به وعده

 

 آداب

هر چه دعا به جای گفتن و خواندن، بیشتر شنیده و درک شود،
صادقانه‌تر خواهد بود.
(تلما هال . عمیق‌تر از دسترس کلمات)
آیا دعای هنگام غذایتان را در اعماق وجودتان حس می‌کنید؟ هدف از این سوال این است که تفاوت بین دعا کردن و پذیرش دعا را دریابید. توجه کنید که این تمایز ظریف می‌تواند یک تاثیر واقعی بر شیوه غذا خوردن و احساستان درباره غذا داشته باشد. دعای زمان غذا زمینه را برای آنچه در پی می‌آید آماده می‌کند. وقتی دعایی می‌خوانید این شمایید که زمام کار را در دست دارید و اختیاردار هستید، درست مثل وقتی که غذا می‌خورید. گفتنیست عمل کردن به این شیوه، بستگی زیادی به نیازهای جسمی، امیال و احساسات‌ شما در هنگام غذا دارد.
از سوی دیگر وقتی یک دعا را درک می‌کنید و می‌پذیرید وارد یک فرایند بزرگتر می‌شوید. در واقع از این طریق خود را به درگاه لطف و عنایت خداوند عرضه می‌کنید و آنچه به شما عطا شده را با قلبی بزرگ و باز می‌پذیرید. بعد از این تجربه است که می‌توانید غذا را هم با همین دید درک کنید و بدون حرص و ولع و آز پذیرایش باشید.
اگر شیوه دعای خود را به سمت درک و پذیرش بیشتر ببرید، می‌توانید کم‌کم طریقه خوردنتان را از ولع و گرسنگی احساسی به غذا خوردن با توجه و پذیرش سوق دهید.
همیشه به یاد داشته باشید، شما می‌توانید غذا را فقط بخورید یا این که آن را بپذیرید و درک کنید.

 


در فضایی از سکوت و آرامش بنشینید.
دریچه ذهن خود را بگشایید تا احساس شکرگزاری زمان غذا را درک کنید.
هر چه حس می‌کنید همان دعای شماست.

 

 

وعده به وعده

 

 تناول

دفعه بعد که به یک غذاخوری یا اغذیه‌فروشی رفتید، به رفتار بعضی مردم دقت کنید.
(رونا کاباتزنیک . شیوه ذن در خوردن)
آیا تا به حال به رستوران‌هایی که هر کس می‌تواند هر قدر خواست بخورد رفته‌اید؟ یک تمرین که من معمولا به کارآموزان کارگاه‌های آموزشی آگاهانه خوردن خود پیشنهاد می‌کنم بازدید از رستوران‌های فست فود یا میزهای غذای آزاد در رستوران‌هاست.
کافیست فقط نگاه کنید. من معمولا از شاگردانم می‌خواهم وانمود کنند از سیاره دیگری آمده‌اند و اصلا نمی‌دانند که غذا و غذا خوردن چیست. از آنها می‌خواهم فقط نگاه کنند؛ البته بدون جلب توجه، بدون قضاوت، بدون میل و ولع و بدون نظر شخصی. اگر شما هم خواستید این کار را بکنید خوب است قبلا کمی غذا بخورید تا هوس خوردن نکنید.
معمولا غذا خوردن با حالات و احساساتی مثل ترس از دریافت نکردن غذا، سلامتی، موفقیت، عشق و امنیت در ارتباط است. رستورانی که در آن می‌توانید هر قدر خواستید بخورید، یک نوع فضای امن غذایی ارائه می‌کند. گویی این پیام را می‌دهد که تو در امنیتی و غذای کافی داری؛ و تمایل ذاتی فرد در چنین شرایطی این است که تا جایی که ممکن است بخورد و از کم‌غذایی در آینده پیش‌گیری کند.
اگر این وضع را بدون قضاوت زیر نظر بگیرید، درد و رنج نهفته در درونتان را که سبب خوردن از موضع ترس و در نتیجه نیاز به امنیت و رضایت خاطر می‌شود درک می‌کنید و همدلی عمیقی را با خود و این حسها تجربه می‌کنید.

 


نسبت به شیوه غذا خوردن خود و دیگران همدلی را تجربه کنید.

 

 

وعده به وعده

 

 ارتباط

درخت ضرباهنگ درونی خود را دارد.
کار شما این است که حفره‌ای برایش بکنید، آبیاریش کنید و از حشرات محافظتش کنید،
اما شیوه رشد به خود درخت برمی‌گردد.
(آچان چا . راهب بودایی)
آیا کشمکش‌های غذایی که در درون خود دارید، غذا خوردن با دیگران را برایتان دشوار کرده است؟ خیلی وقتها این اتفاق می‌افتد. اما یک روش عملی برای بهبود مشکلات غذاییتان استفاده از غذا به شکلی نوعدوستانه و در کنار دیگران است.
مثلا من زنی را می‌شناختم که با اختلال خوردن دست به گریبان بود. از غذا می‌ترسید، خوراکش را محدود می‌کرد و به ندرت با دیگران غذا می‌خورد. اما با تمرین آگاهی و حضور ذهن در طی یک دوره زمانی، تا آنجا آرامش یافت که حتی یک زوج را برای شام به منزل خود دعوت کرد. این فرد با هم‌غذا شدن با دیگران به یک تغییر اساسی دست یافت. با هم خوردن به او کمک کرد غذا را به شکل دیگری تجربه کند و آن حس و تجربه نابی را که غذا می‌تواند به دیگران بدهد درک کند. این تجربه، غذا را برای او از یک مساله به یک راه حل تبدیل کرد.
هر وقت آماده انجام این کار شدید به غذا دادن به دیگران بپردازید. کم‌کم و با دعوت از یکی دو دوست نزدیک شروع کنید. رضایت خاطر ناشی از خیرخواهی و عشق در زمان غذا را دریابید و با دیگران تقسیم کنید.

 


به کاشتن بذرهای جدید
در برنامه غذایی و زندگی خود بیندیشید.

 

 

وعده به وعده

 

 عزیمت

هدف واقعی ورزش، نیرومندتر شدن ما از نظر جسمی، ذهنی و روحی است.
(دیپاک چوپرا . غلبه بر عادت‌های مزاحم)
وقتی با ماشین به یک رستوران می‌روید آیا دنبال نزدیک‌ترین جای پارک می‌گردید؟ شاید باور نکنید ولی دورتر پارک کردن ماشین و مسافتی را پیاده رفتن می‌تواند آنچه می‌خورید و نحوه خوردنتان را تغییر دهد.
من زنی را می‌شناسم که نمی‌توانست سیگار را ترک کند. هر راهی را هم از برچسبهای نیکوتینی تا هیپنوتیسم آزمایش کرده بود. هیچ کدام فایده‌ای نداشت تا این که بالاخره سراغ ورزش رفت. به محض این که دریافت سیگار با سبک زندگی جدیدش ناسازگار است، به راحتی و بدون هیچ سختی عادتش را رها کرد! این داستان می‌تواند برای کسانی که درگیر موضوع غذا و رژیم هستند امیدبخش باشد.
تغییر هر عادتی نیاز به مهارت و تمرین دارد. اگر عادت قدیمی را با یک عادت سالم و لذتبخش و مفید جایگزین کنید، کنار گذاشتنش آسان‌تر خواهد بود. از همین شرایط و وضعیتی که در آن قرار دارید شروع کنید. حتی یک قدم زدن بیست ثانیه‌ای می‌تواند یک شروع خوب باشد.

 


یک عادت سالم جدید مثل نرمش، ورزش یا پیاده‌روی را در سبک زندگی خود وارد کنید،
تا غذایتان را کامل کند.

 



صفحه قبل               صفحه بعد
 

 

پیمایش به بالا
مشترک گاهنامه سیبیتا شو
ایمیلت را وارد کن و دکمه اشتراک را بزن
خواندنی‌ها، دیدنی‌ها و شنیدنی‌های جذاب سیبیتایی
ثبت نامت انجام شد
منتظر شماره‌های بعدی گاهنامه سیبیتا باش