یکی از جملات معروف که معمولاً جلسه دوم و یا طی پشتیبانی‌ها از زبان مراجعینمون می‌شنوم اینه که اغلب با تعجب می‌گویند: “چه جالب! من که همش دارم می‌خورم! چطوریه که وزن کم می‌کنم؟!”
قرار نیست ما با کم خوردن و یا گرسنگی کشیدن به نتیجه دلخواهمون برسیم، چرا که گرسنگی نه‌تنها ما را به مقصد نمی‌رساند بلکه راهمان را دورتر نیز می‌کند! کافی است به جای گرسنگی کشیدن بیاموزیم درست و منظم بخوریم. وقتی عادات غذایی خود را بشناسیم آن‌وقت غذاها را آگاهانه انتخاب کرده، با لذت فراوان می‌خوریم و می‌بینیم که با اندازه متناسب به سیری واقعی و احساس رضایت می‌رسیم و تمایلی به بیش از اندازه خوردن نداریم، کافی است آموخته‌هایمان را تمرین کنیم.

کارشناس تغذیه سیبیتا

هم‌اکنون بیشتر از دو ماه است که به این جمع پیوسته‌ام. با ناباوری آمدم و فکر می‌کردم حالا باید باز هم رژیم بگیرم ولی اشتباه می‌کردم. طی این مدت واقعاً من حس نکرده‌ام که رژیم غذایی داشته‌ام بلکه حس کردم دارم خطاهایم را اصلاح می‌کنم. من فردی بودم که روزی شش الی هفت لیوان چای می‌نوشیدم و همراه آن شکر فراوان. آب حداکثر روزی دو و گاهی سه لیوان می‌نوشیدم. جعبه شیرینی را تا تمام نکرده بودم آرامش نداشتم. اینها یکی‌یکی رفع شد. امروز بدون احساس سختی، نکات لازم برای درست زندگی کردن را رعایت می‌کنم.

معصومه سیبیتایی

افراد بسیار کمی می‌توانند رژیم لاغری محدود کننده و حذف گروه‌های غذایی را تحمل کنند. زیرا ما عادت غذاییمان را یک شبه کسب نکرده‌ایم بلکه این عادات، نتیجه انتخاب‌هایی هستند که طی یک عمر به دست آورده‌ایم.
نمی‌توانید توقع داشته باشید پس از سی سال خوردن نیمرو با نان، ناگهان دست از این کار بردارید و بقیه عمرتان نیمروی خالی از بشقاب بردارید و در دهان بگذارید. حس چشایی شما به خوردن نیمرو به این صورت عادت ندارد و خیلی زود آن را پس می‌زند.
پس کلید کاهش وزن در ضمن حفظ علایق غذایی بدون قدغن کردن آنها، یاد گرفتن درست خوردن و با لذت خوردن بدون احساس عذاب وجدان است، یعنی حل مسئله و نه پاک کردن صورت مسئله.
این همان اتفاقی است که در برنامه لاغری سیبیتا رخ می‌دهد.

کارشناس تغذیه سیبیتا

در برنامه غذایی سیبیتا غذای قدغن وجود ندارد و این موضوع باعث تعجب و حتی گاهی وقتها نگرانی برخی از مراجعینمون می‌شه و می‌پرسند: “یعنی اگه من غذای مورد علاقه‌ام مثل برنج را بخورم چاق نمی‌شم؟”
در پاسخ به این سوال، می‌خواهم از شما بپرسم که آیا افراد لاغر برنج نمی‌خورند؟ آیا آنها برای این که لاغر باشند خود را از غذاهای دلخواهشان محروم کرده‌اند؟ و آیا اگر برنج نبود مسئله چاقی وجود نداشت؟
هر گرم برنج همانند نان چهار کالری انرژی دارد. منتها نحوه طبخ غذا مثلا بیش از حد چرب درست کردن آن باعث می‌شود کالری اضافی زیادی به بدن برسد که این ناشی از کالری روغن است نه برنج!
میزان دریافت کالری روزانه و البته مصرف آن طی روز نقش مهمی در کنترل وزن دارد. تغذیه صحیح و انتخاب مواد غذایی سالم بخشی از مسیر سلامتی ماست ولی در کنار انتخابهای غذایی، بهتر است به نحوه استفاده از آن و البته میزان آن نیز توجه کنیم.
مثلا برخی از مراجعینمون تعریف می‌کنند که مدتهاست برنج نخورده‌اند و آرزو دارند راحت و بی‌دغدغه برنج بخورند! این حق هر کسی است که از غذا خوردن لذت ببرد ولی لذت بردن به معنای زیاد خوردن نیست به معنای درست خوردن است! یعنی با هر قاشق برنجی که می‌خورم، همه وجودم مزه برنج را احساس کند، اینگونه با خوردن به‌اندازه غذاها هم احساس رضایت می‌کنیم هم آگاهانه سیر می‌شویم.
حذف غذاهای دلخواه نه تنها کمکی به کاهش وزن نمی‌کند بلکه قدمی به سمت چاقی نیز هست، چرا که به غذا ارزشی فراتر از غذا می‌دهد و ولع ما را برای خوردن زیاد می‌کند، بدین ترتیب با خوردن زیاد غذاها نه تنها از غذای خود لذت نمی‌بریم بلکه عذاب وجدان هم می‌گیریم. درست خوردن ما را به تعادل هر چه بیشتر نزدیک می‌کند، آن را تمرین کنیم.

کارشناس تغذیه سیبیتا

حدود شش ماه است که به سیبیتا می‌آیم. این روزها دیگر برایم عادی شده است که هر کس از آشنایان دور بعد از مدتی مرا می‌بیند از فرط تعجب چشمهایش گرد شود و بگوید: چقدر لاغر شدی! (عادی که نشده، هنوز هم هر بار این جمله را می‌شنوم قند توی دلم آب می‌شود و میزان آب شدن قند رابطه مستقیمی دارد با درجه گردی چشمها) و بعد آن نگاه حیرت‌زده تبدیل می‌شود به نگاهی تحسین‌آمیز و جملاتی از این قبیل می‌شنوم: آفرین! چه اراده‌ای! رژیم گرفتی؟ و در آخر نگاه حسرت‌باری که می‌گوید: خوش به حالت! من که اصلاً نمی‌تونم کم بخورم. آه جانسوزی که بعد از گفتن این جمله کشیده می‌شود بالاخره این فرصت را به من می‌دهد که صحبت کنم و توضیح بدهم که من هم کم‌خوری نمی‌کنم و در واقع به جای رژیم غذایی از یک برنامه اصولی برای داشتن زندگی سالم‌تر پیروی می‌کنم و امیدوارم که این برنامه همیشگی باشد، نه مثل رژیم‌های سخت و پر از محرومیت گذرا و بعد با افتخار کلینیک کاهش وزن سیبیتا را به آنها معرفی می‌کنم به امید این که آنها هم به این محیط صمیمی با کارشناسان همیشه پاسخگو بیایند و تغییرات مثبتی در دیدگاه و زندگی خود به وجود آورند.

ماندانا سیبیتایی

ساعات مهمانی می‌تواند فرصتی برای دور هم بودن و تجربه‌های دلنشین باشد ولی خیلی‌ها از رفتن به مهمانی به خاطر غذاهای رنگارنگ آن و همچنین تعارفاتی که می‌شود دچار نگرانی می‌شوند که مبادا زیاده‌روی کنند و در مسیر کاهش وزنشان مشکلی پیش بیاید.
نگران نباشید، از مهمانی رفتن لذت ببرید، شما هم می‌توانید مثل بقیه، خوراکی‌هایی که دوست دارید را بخورید، ما فقط یادمونه هر چی خواستیم بخوریم درست می‌خوریم و البته در دفترمان برای آگاهی بیشتر نسبت به روندمان یادداشت می‌کنیم.
اگر از خوراکی‌های دلخواهتان محروم شوید، چه بسا آرزویی شدید برای آن‌ها در خود ایجاد می‌کنید. پس باید بگذارید آنچه را که می‌خواهید به دست آورید تا از آرزوی آن که مدام همراه شماست و دست از سرتان برنمی‌دارد، خلاص شوید. وقتی اندیشه‌های منفی مثل مبارزه در خوردن یا نخوردن غذاها را از خود دور می‌کنید به بدنتان این فرصت را می‌دهید تا از جانب خودش سخن بگوید و شما را به سمت غذاهای مناسب هدایت کند.

کارشناس تغذیه سیبیتا

امروز دقیقا چهار هفته است که من با کلینیک کاهش وزن سیبیتا آشنا شده‌ام و در این مدت چهار کیلو و هفتصد گرم وزن کم کرده‌ام. قبلا هم تجربه وزن کم کردن حتی بیش از این را داشته‌ام ولی این بار فرق داره، واقعا فرق داره.
روز اولی که به اینجا اومدم با ناامیدی اومدم و فکر می‌کردم که این هم مثل بقیه رژیم‌هاست ولی فقط بعد از مشاوره احساس کردم این برنامه متفاوته و الآن با اطمینان میگم که متفاوته.
توی این چهار هفته تجربیات جالبی داشتم. برای این که به شما انرژی مثبت بدم چند تا از اونها رو می‌نویسم. امیدوارم همه آدمهای چاق اینها رو تجربه کنند:
یک. برای اولین بار رفتم مسافرت و به جای این که وزنم زیاد بشه کم شد. اونم یک کیلو و سیصد در عرض یک هفته. اصلا فکر نکنید که خیلی سختی کشیدم. باور کنید اطرافیانم حتی نفهمیدن که من در رژیم هستم و خودم هم احساس نکردم و کلی هم احساسات خوب داشتم، مثلا تو ماشین اصلا خسته نشدم چون لباسهام دیگه تنگ نبودن، یا به جای بستنی، بادام زمینی خوردم. هیچوقت فکر نمی‌کردم بادام زمینی بتونه حس خوبی بهم بده.
دو. یاد گرفتم که از همه‌چیز بخورم ولی کم‌کم و ازش لذت ببرم. تو این مدت هیچ چیز نبوده که دلم بخواد و نخورم حتی شیرینی خامه‌ای و حلوا! جالب این که بعد از خوردن اینها بر خلاف قبل اصلا احساس ناراحتی و عذاب وجدان نکردم.
سه. یاد گرفتم آب خوردن چقدر تو سلامتی انسان مفیده و چقدر بر کنترل اشتها تاثیر می‌گذاره.
چهار. مهمتر از همه این که زندگیم نظم و ترتیب خاصی پیدا کرده. یه وقت خالی که همیشه داشتم و ازش استفاده نمی‌کردم رو کشف کردم: برای پیاده‌روی.
پنج. کلی انرژی مثبت گرفتم در این مدت نه به خاطر این که لباس‌هام برام گشاد شده و دیگران بهم میگن لاغر شدی، نه! به خاطر این که احساس می‌کنم قدر نعمتی که خدا بهم داده (بدنم) رو می‌دونم و با خوردن بهترین نعمت‌های خدا (غذاهای سالم و مفید) از خدا تشکر می‌کنم.
خدایا ازت متشکرم.

رویا سیبیتایی

انسل کیس بیولوژیستی است که درباره نتایج گرسنگی مفرط انسان‌ها در زمان جنگ ‌جهانی‌ دوم تحقیق کرده است. او کشف کرد که اگر افراد را تقریباً همیشه گرسنه نگه داریم، عصبی و کم‌تحمل می‌شوند و رفتار عجیب و غریبی نسبت به غذا نشان می‌دهند. مثلاً در چنین حالتی دروغ می‌گویند، دست به احتکار و یا دزدی غذایی می‌زنند.
عجیب‌تر این که بعد از سه ماه گرسنگی، وقتی که این افراد می‌توانند هر چه دلشان می‌خواهد بخورند، این رفتارهایشان همچنان باقی می‌ماند. حتی برخی افراد تا هشت برابر حجم عادی‌شان غذا می‌خورند.
این پژوهش در مقاله‌ای به سال 1950 با عنوان “بیولوژی گرسنگی انسان” چاپ شده و سندی‌ست بر این که رژیم‌های لاغری بر پایه گرسنگی نه تنها مؤثر نیست، بلکه خود مشکلی بر مشکلات افراد اضافه می‌کند، و درمان آنها دشوارتر می‌شود.

کارشناس تغذیه سیبیتا

یکی از مراجعین ما نوجوان پانزده ساله‌ای است که مثل تمام نوجوان‌ها به ظاهر و زیبایی خودش بسیار توجه دارد و چون بیش از ۲۰ کیلو اضافه‌وزن دارد از این قضیه بسیار رنج می‌برد. وقتی با هم صحبت می‌کردیم با همان معصومیتی که در چشمهایش بود گفت میداند که اگر شکلات نخورد وزن کم می‌کند ولی اصلاً نمی‌تواند چلوی خودش را بگیرد. وقتی شکلات می‌بیند آب دهانش راه می‌افتد، بی‌اختیار به طرف آن می‌رود ، سریع پوستش را جدا می‌کند، در دهان می‌گذارد و می‌بلعد!
به او گفتم در برنامه لاغری سیبیتا همه‌چیز می‌تواند بخورد حتی شکلات! ولی باید واقعاً از خوردنش لذت ببرد. اینطوری شکلات می‌تواند لاغرش کند نه این که باعث افزایش وزنش شود.
با تعجب مرا نگاه می‌کرد. برایش توضیح دادم که یک تکه کوچک شکلات وقتی درست خورده شود می‌تواند لذت به‌مراتب بیشتری از خوردن یک تخته بزرگ شکلات به ما بدهد!
وقتی چطور خوردن شکلات را برایش توضیح دادم خیلی خوشحال شد، چون الآن می‌توانست هم خوراکی مورد علاقه‌اش را بخورد و هم لاغر شود.

روانشناس سیبیتا